2019 0903 Geduld, Jacobus en Antonius
Door: Anita
Blijf op de hoogte en volg Anita
03 September 2019 | Frankrijk, Givet
Wat hebben die drie nu met elkaar te maken? Wij zijn inmiddels weer thuis, maar zoals jullie allen hebben kunnen meelezen
werden op 30 juli onze rugzakken binnenstebuiten gekeerd, want waar was toch Dick zijn Pelgrimspas gebleven?
Grote schrik toen we ontdekten dat hij zijn Pelgrimspas niet kon vinden. Terug denken: Waar was ie nog in ‘beeld’. Foto’s terug zitten kijken. Ja…bij George Meurs was ie er nog. Nog geen 24 uur later was en bleef ie spoorloos. Balen, dat zeker. Vele Jabikspadstempels stonden er al in. De pas was al zoveel keren mee geweest. Die wil je toch niet kwijt zijn.
Direct naar George gebeld en hij zou terug bellen als ie hem gevonden had. Maar al die tijd hoorden we verder niets.
Thuis gekomen hield de verdwenen Pelgrimspas ons best bezig. Ik kon het niet laten om een poging te wagen hem terug te gaan vinden. Heb een lieve brief, met foto van de pas en Dick en een antwoord enveloppe naar George gestuurd. In de hoop dat de Pelgrimspas ooit weer daar zou komen waar ie zou horen.
Geduld, vertrouwen hebben in Jacobus, en wat schietgebedjes aan Antonius, het heeft allemaal geholpen want…
Vandaag bracht de postbode een heel belangrijke enveloppe.……Dick zijn Pelgrimspas is terecht! Jippie. Wat zijn we hier blij mee, dat ie zelfs uit België, met Nederlandse postzegels gewoon bezorgd wordt is supertof. Wel een sticker op de enveloppe dat ie onvoldoende gefrankeerd is, maar och dat deert niet….De Pelgrimspas is weer daar waar ie hoort. Heerlijk. We kunnen weer op pad.
‘
Ultreia, Ultreia…
werden op 30 juli onze rugzakken binnenstebuiten gekeerd, want waar was toch Dick zijn Pelgrimspas gebleven?
Grote schrik toen we ontdekten dat hij zijn Pelgrimspas niet kon vinden. Terug denken: Waar was ie nog in ‘beeld’. Foto’s terug zitten kijken. Ja…bij George Meurs was ie er nog. Nog geen 24 uur later was en bleef ie spoorloos. Balen, dat zeker. Vele Jabikspadstempels stonden er al in. De pas was al zoveel keren mee geweest. Die wil je toch niet kwijt zijn.
Direct naar George gebeld en hij zou terug bellen als ie hem gevonden had. Maar al die tijd hoorden we verder niets.
Thuis gekomen hield de verdwenen Pelgrimspas ons best bezig. Ik kon het niet laten om een poging te wagen hem terug te gaan vinden. Heb een lieve brief, met foto van de pas en Dick en een antwoord enveloppe naar George gestuurd. In de hoop dat de Pelgrimspas ooit weer daar zou komen waar ie zou horen.
Geduld, vertrouwen hebben in Jacobus, en wat schietgebedjes aan Antonius, het heeft allemaal geholpen want…
Vandaag bracht de postbode een heel belangrijke enveloppe.……Dick zijn Pelgrimspas is terecht! Jippie. Wat zijn we hier blij mee, dat ie zelfs uit België, met Nederlandse postzegels gewoon bezorgd wordt is supertof. Wel een sticker op de enveloppe dat ie onvoldoende gefrankeerd is, maar och dat deert niet….De Pelgrimspas is weer daar waar ie hoort. Heerlijk. We kunnen weer op pad.
‘
Ultreia, Ultreia…
-
04 September 2019 - 11:14
Milly:
Oh Anita en Dick, dat was even een naar einde met gelukkig uiteindelijk een goede afloop.
Tot horens. -
04 September 2019 - 19:56
Ineke:
Wat fijn dat de pas boven water is. Want ja, zo'n ding kan vertellen.....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
