2019 0728 dag 1 en 2 Via Mosana

2019 0728 Op weg naar Roermond

Na een fantastische Jacobsdagviering met de regio Arnhem-Nijmegen reizen we direct door naar Roermond. Ons bedje staat vannacht in de Pelgrimsherberg van de St. Christoffelkathedraal. We arriveren laat, zijn de enige Pelgrims deze nacht. We maken onze bedjes op, douchen, drinken nog wat en leggen dan ons vermoeide lijf te rusten.
Vandaag is het vervolg van onze camino gestart. Samen met nog 61 andere Pelgrims hebben we genoten van de VeluweZoom en de viering in de Bomenkathedraal. Een heel bijzonder begin. Voelde weer een beetje als vorig jaar toen we steeds met grote groepen pelgrims onderweg waren tijdens Santiago aan het Wad. Het voordeel van zo’n start is wel dat je niet hoeft te zoeken waar het caminogevoel gebleven is. Het is vandaag tot in alle vezels wakker gemaakt. Heerlijk. We vallen snel in slaap en zijn veel te vroeg wakker.

2019 0729 Onderweg naar de Via Mosana

Heerlijk geslapen, de bedjes opgeruimd, de tassen ingepakt, nog even wat lekkers gehaald, credentials opgehaald en op weg naar de trein. Mooi op tijd zijn we op het perron. De trein naar Maastricht moet nog komen. De NS is ons vandaag goed gezind en na een kort reisje zijn we al in Maastricht. Daar stappen we over op de volgende trein die ons naar Eijsden brengt.
Eijsden…3 februari 2018 is de reden dat we hier nu weer staan. Daar begon Santiago aan het Wad. Gaandeweg dit prachtige project is het idee ontstaan om dit jaar wederom in Eijsden te starten en door België en Frankrijk te gaan lopen. Het is zo leuk om, als we ooit samen in Santiago aankomen, te kunnen zeggen dat we de hele weg van de Waddenzee tot aan de Atlantische Oceaan samen hebben gelopen. Wie had dat kunnen bedenken in 2018? Ik niet in elk geval. De camino kent vele wegen, dat blijkt maar weer eens.
Na de nodige selfies gemaakt te hebben starten we onze tocht. Vandaag zullen we vertrouwen op maps.me. We gaan de aansluiting zoeken met de Via Mosana. Vanavond slapen we in Angleur in de Pelgrimsherberg bij Georg Meurs. We hebben zo’n 23 km te stappen vandaag. Het is bloedheet. Vol goede moed, en met voldoende drinken zijn we op weg. De route van gisteren heeft onze spieren lekker warm laten draaien. Vandaag is het wennen om met de volle rugzak weer op pad te zijn. Mijn voeten zijn gelukkig goed hersteld na de 2 daagse van enkele weken geleden. Ik heb er geen hinder meer van en stap vrolijk de kilometers weg. Grappig genoeg komen we zelfs langs het Albert Kanaal af en toe een Jacobus aanwijzing tegen, terwijl hier toch niet de officiële route ligt. We komen langs enkele sluizen. De Maas is een indrukwekkende rivier met veel hoogte verschillen, de nodige stuwen en sluizen houden de Maas in bedwang. Het pad langs de Maas is redelijk saai. Af en toe passeren we wat bebouwing maar echt veel leven is daar niet te bespeuren. We zijn blij dat we ons eigen eten en drinken mee hebben. Bijna ongemerkt lopen we België in. Een kleine grenspaal geeft aan dat we nu toch echt België in lopen.
Laat in de middag arriveren we in Luik. Voor ons logeeradres moeten we nog een stuk door Luik heen. We ploffen een kilometer of 4 voor onze eindbestemming neer op een terrasje langs de Maas. Even wat drinken en dan moed verzamelen voor de laatste km-ters voor vandaag.
Het laatste stuk is voor mij herkenbaar. In 2007 liep ik hier samen met mijn wandelmaatje op weg naar hetzelfde adres. Er is weinig veranderd in deze straat. Ik ben blij dat ik er ben. De lange warme tocht over veel asfalt heeft er behoorlijk ingehakt. We worden gastvrij ontvangen door George Meurs. We schrijven onze namen in het gastenboek. Luisteren naar Georg zijn verhalen en worden een uurtje later naar de Pelgrimsherberg gebracht. De Pelgrimsherberg? Daar sta ik van te kijken. In 2007 sliepen wij namelijk gewoon in het huis waar we nu zitten. Onmogelijk volgens George. Ik weet wel beter. We lopen de straat uit en gaan een stukje naar links. Daar is de Pelgrimsherberg. We hebben een eigen kamer met een stapelbed, een bank en een keukentje. Het hele complex ademt camino. Geweldig. Wat is het hier leuk. St. Jacobus heeft een eigen hoekje op het binnenpleintje. Verder hangt het er vol met allerlei schilderijen en posters van zusterorganisaties van de camino. Uit allerlei windstreken hebben hier al Pelgrims overnacht.
We maken het ons gemakkelijk. Douchen, eten en slapen. Het is mooi geweest voor vandaag. Zoveel verhalen gehoord van George. Echt een onderdompeling op de camino. Wat ben ik blij mijn gevoel gevolgd te hebben om hier de eerste nacht te overnachten. Deze camino heeft nu al een feestelijk tintje.
Weltrusten, Pelgrimsgroetjes, en tot morgen.
Ultreia, Ultreia.