2015 0831 Bredene - Westende

Dag 3 Bredene – Westende

Als ik de tent open rits en richting sanitair gebouw loop schijnt er een prachtig zonnetje. De prachtige stralenkrans die uit de wolken in het zonlicht schittert geeft een heel sereen sfeertje aan deze rustige morgen. Dat is andere koek dan vannacht.

Zou het slechte weer gekomen zijn omdat onze gevonden St. Jacobsschelp gebroken is tijdens het vervoer. Jammer…..slecht voorteken dachten we allebei? We hopen van niet. Zou het na vannacht dan eindelijk beter weer worden ’s nachts? We zullen het wel zien.
Onze buren op de camping spreken van ‘unne kwoaje nach’. Als ze doorhebben dat wij lopend op vakantie zijn kijken ze vol ongeloof naar het kleine beetje bagage wat wij op onze rug meedragen. Moedig hoor zeggen ze. Die reactie hebben we al vaker gehad. ‘Moedig’.

We kopen nog wat fruit bij de plaatselijke super en gaan dan richting strand. Voor vandaag staat er weer een lange tocht op het programma. Het strand wat we oplopen is breed, heel breed. Zeker nu er nauwelijks mensen op het strand zijn. Het is geen strandweer vandaag. We houden de jassen aan. We klimmen en klauteren over grote basalt dammen. In Oostende moeten we een klein stukje terug lopen omdat we natuurlijk weer eens doorliepen tot we niet verder konden. Gelukkig pakte het deze keer goed uit. We volgen de bordjes naar het pontje. Deze vaart ons gratis naar de overkant. Ja echt….gratis! In België zijn ze zuinig op de toeristen.

Aan de overkant is het tijd voor een pauze, we strijken neer op een terrasje. Uh…..we hebben dit keer wel een heel bijzonder restaurant uitgezocht. Het lijkt wel alsof wij de enige zijn die hier voor het eerst zijn. Iedere andere bezoeker wordt door de uitbater en zijn vriend met 2 kussen begroet. Het is er gezellig druk en de koffie is prima. Maar toch gaan we na 2 bakkies weer verder. We willen nog een behoorlijk stuk lopen vandaag.
We voelen best dat we al 2 dagen aan het lopen zijn. Hier en daar zijn wat pijntjes en kleine ongemakjes. Pleisters en tape houden de boel bij elkaar. We kiezen er vandaag dan ook voor om niet door het mulle zand te ploeteren maar pakken de mooi geplaveide boulevard. Daar komen we best een paar bijzondere dingen tegen. Mooie tegeltableau’s op een balkon. Versiering uit lang vervlogen tijden, maar nog steeds een lust voor het oog. De plastic honden op de zuilengalerij even verderop…..zijn een doorn in het oog. Zitten ze allemaal met hun koppies naar zee te kijken zit er 1-tje naar de andere kant te kijken. Ook hoe ze op kleur gezet zijn daar klopt geen jota van. Wie doet er nu zoiets?
Krijg de neiging er een geintje mee uit te halen, maar helaas ze zitten allemaal flink vastgesnoerd.

O nee toch…..is er nu net vandaag een nieuwe stagiaire begonnen bij het weer? Balen want die heeft meteen het stopje van de wolken zoek gemaakt. Terwijl ie zoekende is doen wij toch maar onze poncho’s aan. Uit balorigheid besluiten we nog wat Jacobus stickers te plakken om zo aan andere wandelaars duidelijk te maken dat deze tocht naar Jacobus er toch echt bij hoort.

Na een flinke tijd in de regen gelopen te hebben en bijna op de tramrails te lopen net buiten Oostende, nemen we een drastisch besluit. Dit is niet leuk meer. We pakken de tram. De tram komt er meteen aan en wij stappen in het overvolle ding. Ik wurm mij naar voren om een kaartje te kopen. De machinist heeft vandaag zijn dag niet en doet lelijk. Het blijkt dat op het station waar wij instapten een kantoortje was. Dáár had ik een kaartje moeten kopen. Niet bij de machinist. Sorry hoor, niet gezien dat er een kantoortje was. Hij zal vast gelijk gehad hebben, maar dan nog! De volgende keer moest ik toch echt eerst een kaartje kopen en dan pas de tram in stappen. Ja weet ik veel? Ik zag gisteren ook dat er iemand de tram in stapte en een kaartje kocht. Je hoeft toch niet zo lelijk te doen naar me dacht ik. Ik heb hem vriendelijk bedankt voor zijn advies en netjes mijn kaartjes betaald.

Net voor Westende stappen we uit en lopen door het duingebied. We gaan op zoek naar een camping. Dat is nog best een uitdaging. Er zouden er hier genoeg moeten zijn, maar het lijken wel allemaal privé terreinen geworden. Natgeregende wandelaars zijn in elk geval niet welkom. Bij het eerste park worden we gewoon weggestuurd. Minachtend bijna. Bij het volgende park had de medewerker meer compassie met ons en wees ons de weg naar een echte camping.

Toen we doorweekt en wel de receptie van de camping bereikten werden we gastvrij en vriendelijk onthaald. Omdat het zo slecht weer was kregen we het plekje voor de tent voor een mazzelprijsje. Douche- en drogermuntjes kregen we zelfs gratis.
Camping Poldervallei in Westende is een prima plek voor pelgrims.
Gauw de tent opgezet, het is inmiddels droog, en onze natte spullen uitgezocht. Om 17.00 u mochten we gebruik komen maken van de droger. Om 18.00 uur kon ik de droge was weer komen ophalen. Terwijl ik de was sta te vouwen op een plank, komt de meneer van de receptie het kleine hokje in lopen. Ik sta met mijn rug naar de deur. Hij vraagt op z’n Vlaams aan mij; Mag ik efkes tuss’n oe bill’n zitt’n? Uh……????? Wát? Ik kijk toch eerst maar even om voor ik een vraag ga stellen dacht ik, ik heb hier vast iets niet goed verstaan. Hij staat met een volle wasmand in zijn handen en wil die in de machine stoppen waar ik voor sta……Oh……hij bedoeld of ik even iets minder in de weg wil gaan staan. Ja logisch! Ik deed maar gauw een paar stapjes opzij voor hij zijn vraag werkelijk ten uitvoer zou gaan brengen.

Terwijl de was in de droger zat hebben wij Westende verkend. Het kleine kerkje aan het begin van de stad met een bezoekje vereerd en er een kaarsje opgestoken. Net op tijd, want nadat we wat inkopen gedaan hadden was het kerkje gesloten. Na de wasdrogerperikelen en het eten, was het eigenlijk nog veel te vroeg om in de tent te gaan zitten. We zijn weer naar Westende gelopen en hebben in twee verschillende kroegjes een heel gezellige avond gehad. De eerste sloot helaas al snel zijn deuren. Daarna zijn we naar een Ierse Pub gegaan. Daar konden we blijven zolang we wilden.
Maar toch….na 3 dagen lopen, praten, indrukken, ervaringen, ontmoetingen, emoties, heb je ’s avonds de pap echt wel op en wil je nog maar 1 ding. Gewoon lekker slapen.
Nu hopelijk zonder boze weergoden. De grond is hier niet zo heel stevig, is inmiddels behoorlijk verzadigd na de regenbuien van de afgelopen nachten. Hopelijk houden de scheerlijnen van onze tent het.

Welterusten, slaap lekker, morgen gezond weer op.