2013 0724 Strand6daagse dag 3

Strand6daagse
24 juli 2013, dag 3

5.20 uur! Ha, uitgeslapen, gisteren was ik immers om 5.19 uur wakker.
Ik kruip mijn tentje uit en kijk stomverbaasd om mij heen. Er zijn al tenten weg! Niks gehoord. Volledig in coma gelegen blijkbaar. Wat een vroege vogels zeg. Waarom?

De strand6daagse wereld is al volop in beweging, bij de douches en toiletten is het een drukte van belang. Er wordt niet veel gepraat, ieder is nog druk met en in zichzelf. Het is er super basic, 2 toiletten, 1 wastafel en een gezamenlijke douche ruimte. De toilet deuren kunnen niet eens op slot. Maar niemand die daar over valt. Er staat een hele rij te wachten. Bijzonder dat er geen enkele wanklank valt. Wat een tolerantie.
Wat een mooi wereldje is dit toch eigenlijk. Wandelaars…..bijzondere mensen, mooie mensen, lieve mensen, ik ben ze al in allerlei gradaties tegen gekomen.

Dag 3 is begonnen. Iedereen heeft blijkbaar de behoefte vandaag flink vroeg te beginnen. Er staan 35 km gepland. Alleen de organisatie is vandaag niet zo vlot met het uitdelen van de ontbijt /lunchpaketten. Er heeft zich al een hele rij gevormd. Mijn tent en alles heb ik al gepakt, ik besluit ook maar aan te sluiten in de rij. Pff…..wat is dat zwaar zeg! Leunend van links naar rechts en weer terug. Met 2 wandeldagen in de benen voelt stilstaan niet echt comfortabel. Of is het omdat ik gewoon te ongeduldig ben en liever wil vertrekken?
Ik luister naar de gesprekjes om mij heen. Hoor ik dit goed? Hier staan mensen die vorige week de vierdaagse in Nijmegen hebben gelopen en doen nu ‘even’ de Strand6daagse.
Wat een bikkels. Respect.

Het is een feestje te horen hoe ieder met zijn passie (wandelen) omgaat. De een loopt allemaal georganiseerde tochten, de ander regelt het het liefst zelf. Het Pieterpad is voor veel mensen ook een droom maar de meeste mensen die hier om mij heen staan zien op tegen het zelf te moeten organiseren. Terwijl ik dat juist de charme van het Pieterpad vind. Plannen, overnachting regelen, voorbereiden, inlezen. Heerlijk, ook dat hoort er allemaal bij en maakt onderdeel uit van het grote geheel. Van het beleven van een wandeling. Er is niet 1 manier van wandelen maar er zijn er heel veel. Net naar ieders behoefte en wil. Prachtig.

Hé,he, eindelijk is het zover en komen de ontbijt- en lunchpakketten uitdelers op gang.
Op het veldje waar mijn tent stond het ontbijt naar binnen gewerkt en daarna gestart.
7.08 uur gaat er een hele meute op pad. In een lang lint lopen we de 1,5 km naar het strand. Het weer is inderdaad minder warm dan gisteren. Maar nog steeds mooi genoeg om zonder jas en in korte broek te kunnen lopen. Prima temperatuur.
Af en toe een blik over de schouder werpen leert mij dat er achter mij nog vele wandelaars volgen. Een pracht gezicht. Het hele strand is in bezit genomen door wandelliefhebbers.
Badgasten zijn er niet, alhoewel……

De enige die we vanmorgen tegenkomen zijn 5 mannen, het adonistijdperk reeds lang voorbij, die in adam kostuum de zee in wandelen. Op dat plaatje zit ik nu ook niet bepaald te wachten op de vroege morgen. Ach ieder zijn ding hé?

De route beschrijving gaat vandaag als volgt;
‘Vandaag gaan we naar Velsen-Noord, een afstand van circa 34 km. U gaat het terrein af richting strand en dan richting IJmuiden. U loopt door tot de pier van IJmuiden. Even voor de pier, bij strandpaviljoen ‘Zuidpier” gaat u van het strand af. Hou er rekening mee, dat het vanaf het strand tot de sportvelden nog 7 km is. En verder de beschrijving hoe vanaf het strand bij de sportpark Rooswijk te komen en nog wat educatie;

De graafwerkzaamheden van het Noordzeekanaal begonnen op 8 maart 1865 in de duinen van de Breesap en duurden tot 1876. Omdat er geen Nederlands bedrijf was te vinden dat het werk aandurfde, is het werk gegund aan een Engelse aannemer. Bij de uitmonding van het kanaal op de Noordzee werden sluizen aangelegd. Hier ontstond de plaats IJmuiden. Na de kleine sluis ( Zuidersluis) werd de Middensluis aangelegd, in 1929 kwam de Noordersluis gereed. Dit was toen de grootste sluis in Europa. U ziet de hele dag al de torens van de hoogovens. Wist u dat de voorganger van de hoogoven een laagovern is? Het verschil zit hem in de temperatuur. Een laagoven kon de ijzererts niet vloeibaar maken met zijn maximale 1200 graden. Er kwam nog veel handwerk bij kijken om het koolstofgehalte omlaag te brengen om er welijzer , smeedijzer oftewel staal van te maken. “

Toch leuk elke dag zo’n stukje op de route beschrijving.

De wandelaars lopen via Noordwijk aan zee, Noordwijkerhout, Zandvoort, Bloemendaal, IJmuiden, naar Velsen- Noord. Ieder op zijn eigen tempo, en eigen manier. Hier en daar flink beplakt met tape. Het schuin lopen begint voor sommige wandelaars toch echt een probleem te worden zo te zien. Gisteravond ging het praatje door het kamp dat je, als je tenminste met gunstig tij wilde lopen, in elk geval voor half 2 Katwijk voorbij moest zijn. Dat is ruimschoots gelukt. Om 11.15 uur waren de eerste strandtenten van Katwijk binnen het bereik.
Daarmee ook de cappuccino, de luie zithoeken en later ook de Thaise kippensoep. Deze pauze was welverdiend en langdurig. Heerlijk.

Na Katwijk werd het strand breder en breder, wat is de kustlijn van Nederland toch mooi, ik kan het niet vaak genoeg zeggen. Het beeld is eeuwig in beweging. Een soort liveshow, waar je als wandelaar in mag figureren. De duinen, de zee, het stand, het is overweldigend. Wat ben je als mens toch maar een heel klein schakeltje in het grote geheel.

De wandelaars om mij heen zijn vandaag in een praatgrage bui. Onderweg en op de terrassen ontstaan er spontaan leuke gesprekken. Het is net een grote familie.

Bij IJmuiden besluiten lopen we een stuk door de duinen. Het is nog zo’n 7 km landinwaarts naar de overnachtingsplek in Velsen – Noord. Maar eerst op zoek naar het pontje. Wat valt het tegen weer in de bewoonde wereld te zijn zeg. Na 3 dagen strand ben ik de auto’s, de drukte, de hectiek al helemaal ontwend. Uit moeten kijken waar of je loopt, of je over kunt steken. Pff……
De flow waarin ik me bevind van de-rest-van-de-wereld-is-een-ver-van-mijn-bed-show bevalt me prima. Toch maar even opletten hier want voor je het weet gebeuren er dingen die je liever niet wilt.

Bij het pontje komen heel veel wandelaars samen. O, als ik zie hoe sommige mensen er aan toe zijn, dan krijg ik spontaan flash-backs naar mijn eerste Pieterpad etappes. Het binnenlopen in Groningen was voor mij toen een overwinning op mezelf maar fysiek was ik compleet gesloopt. Zo staan en zitten er hier bij de pont nu ook mensen. Ik ben blij dat ik na het pontje nog even aan kan zetten om de strompelende mensen voorbij te kunnen gaan. De aanblik van dit gestuntel is niet echt grappig.

Vandaag sta ik met mijn tentje langs de rand van een voetbalveld. Mooi plekje.
Een blik op mijn telefoon om even te kijken hoe laat het nu eigenlijk is brengt een stroomversnelling van nieuws op gang. Ik krijg te horen dat er ’s middags in IJmuiden een deelnemer aan de Strand6daagse aangereden en overleden is. Of de S6D door zal gaan lijkt twijfelachtig. Pff…. Wat een bericht. Tijdens het eten uitdelen zullen we horen wat er gaat gebeuren.
Wat een triest bericht zeg. Je merkt het in het hele kamp, deelnemers en vrijwilligers reageren aangeslagen. Bij het eten horen we dat de toch wel doorgaat maar dat de feestelijkheden geschrapt worden. Begrijpelijk.

Na het eten, andijviestampot met worst, de douches opgezocht. Hier konden we gebruik maken van het douche gebeuren bij een dichtbij gelegen fabriek. Was even een stukje lopen, maar dan had je ook wat. Prima douches. Genoeg en nauwelijks wachttijd.

Na een laatste rondje over het complex en diverse gesprekken met medewandelaars was het weer bedtijd. Het is hier even wennen aan alle geluiden van treinen en verkeer, maar de moeheid wint het zoals gebruikelijk………..slaapse.