2009 Bisdomreis Lourdes 2 mei - dag 8 -

Bisdomreis naar Lourdes 25 april – 2 mei 2009.

Dag 8, 2 mei.

Vannacht redelijk goed geslapen. In ieder geval beter dan op de heenweg in de trein. Het lijkt alsof je het eerst moet leren! Tijdens de stops wordt je dan ineens wakker omdat je dan stilligt in plaats van te schudden…..best grappig.

Ik het van 3 tot kwart voor 4 heerlijk op de gang uit het raam staan kijken naar het voorbijvliegende landschap en de stations. Er komen er toch nog heel wat aan je voorbij als je zo een poosje staat te kijken. Daarna ben ik toch maar weer mijn bed in gegaan. Tot een uurtje of 6 toen was het echt over en uit met het slapen. We stonden in Jeumont voor, alweer, een stop. Er was redelijk wat bedrijvigheid rondom de trein. Machinisten die werden afgewisseld en zo. Schoonmakers die op de perrons bezig waren. Nou dan is het met het slapen van mij toch echt gedaan hoor.

Het begon ook al weer licht te worden dus heb ik mijn positie maar weer ingenomen in het restauratie rijtuig. Dezelfde mensen als vorige week zaten er, best grappig, alle vroege vogels bij elkaar. Ook leuk dat je dan om even over 6 lang zal ze leven aan het zingen bent. Er was een mevrouw in dat gezelschap die 80 werd. Nou daar mag best voor gezongen worden natuurlijk. Bijzondere verjaardag zo in de trein lijkt mij.

De zon gaat ook al flink zijn best doen. Heerlijk zeg na die vele regen van de afgelopen week.
Lekker om hier zo even te zitten. Mijn hoofd voelt een stuk beter aan. Lang niet zoveel ruis meer op de lijn zeg maar. Ik hoop dit super gevoel nog heel lang te kunnen vast houden…..

Om half 8 werd het ochtend gebed gebeden en daarna kregen we ons ontbijt. We hebben wel mooi eerst onze coupé weer in ‘dag’ stand verheven want het geknoei tussen die bedden dat schiet niet op. Toen we de hele boel weer netjes hadden kwamen de ontbijtpakketjes voorbij.
Het was niet echt veel. Ik was blij dat ik ook nog wat mueslierepen en sultana’s bij me had. De hele week heb ik ze niet nodig gehad maar nu gingen ze er toch best wel in.
Na het ontbijt hebben we met een heel stel op de gang staan kijken naar het bekender wordende landschap. Bij Luik lukte het me zelfs nog aan Tine de kerk, waar we geschuild hebben voor de regen, en de straat aan te wijzen waar wij met onze wandeling in België hebben overnacht. Echt gaaf. Op de heenweg had ik het al gezien maar was ik te laat om te reageren dus ik dacht dat moet op de terug weg beter, en het is gelukt.

Nog even schrijven daarna en even voorbij Roermond heb ik mijn schrift dichtgeklapt en gezegd. ‘KLAAR’!
Zo voelde het ook. Ik was klaar om naar huis te gaan. Nog een paar stations en dan zijn we weer in Ede. Dan gaat het leven van alle dag weer zijn gang.
En wie weet….wat de toekomst allemaal nog brengen zal.

Deze week Lourdes heeft me heel erg aan het denken gezet. En ondanks dat ik heel veel met mezelf bezig geweest ben. Heb ik natuurlijk niet met de ogen en oren dicht gelopen. Ik heb diepe bewondering voor de organisatie die VNB heet. Mijn vrijwilligershart klopt. Dus wie weet ga ik mij ooit voor hen nog eens nuttig maken. Kevelaer is tenslotte over en uit…wat dat betreft. Dat is mooi geweest. Misschien is Lourdes wel een volgende stap voor mij. Ik sluit het niet uit......

In Utrecht hebben we uitgebreid afscheid genomen van onze reis / hotelleider Henk.
Een geweldige man. Wat een organisator. Super gewoon.
Ik hoop stiekem dat als we over 3 jaar naar Lourdes gaan hij weer onze reisleider mag zijn. Maar ja dat weet je natuurlijk maar nooit.

Na Utrecht was er nog het kleine ritje naar Ede. Daar stonden redelijk wat thuisblijvers op ons te wachten. Thuisgekomen natuurlijk de verhalen verteld en de foto’s bekeken.
En toch voelt het nog heel raar……je moet echt bijkomen. Ont – Lourdesen zeg maar….
Ben benieuwd hoe lang dat gaat duren…..