2018 0630 SahW Gramsbergen - Coevorden - Dalen

Na een lange autorit eindelijk in Dalen. Bij het station van Dalen zien we meteen een paar oude bekenden. Dit is zo leuk. In Limburg samen aan de start gestaan. En nu, vele wandelingen en een hoop avonturen verder treffen we elkaar weer. Er wordt flink geknuffeld en natuurlijk wordt er bijgepraat. Ondertussen vertrekken er weer 3 pelgrims die met de auto naar Gramsbergen gaan.

Er komen nog meer Pelgrims aan en met z’n 10-en vertrekken wij even later met de trein naar Gramsbergen. Een paar haltes en dan schuiven we aan bij de ongeveer 40 koppen tellende groep. Bij café Mommerite is het verzamelpunt. Een mooi plekje aan het water, vlak bij de brug. De koffie krijgen we hier van de regio Oost aangeboden. Dank jullie wel. Wanneer we compleet zijn en iedereen nog even naar het toilet geweest neemt Angela het woord. Ze heet iedereen welkom, vertelt dat we naar Coevorden lopen voor de overdracht van de Bourdon. En dat vanaf daar de regio Groningen – Drente verder de regie heeft.

Het startsein wordt gegeven, de Bourdon vindt een schouder, we kunnen op weg. De groep pelgrims is deze keer heel divers van samenstelling. Een aantal oudgedienden, maar ook wat nieuwe gezichten. We lopen in een lange sliert 2 aan 2 door het Drentse coulissenlandschap. De uitzichten zijn weids. Het is warm, Spaanse temperaturen, het is tenslotte de camino! Maar gelukkig wel met een Hollands tintje…..de wind. De waait stevig en maakt het daardoor tot een prima wandeldagje.

Er ontstaan weer ontzettend mooie gesprekken. Iedere keer weer fascinerend om te zien en te ervaren hoe het werkt. Soms ga je gewoon door daar waar je een paar wandelingen geleden gebleven was. Maar vaker ontstaan er in een mum van tijd gesprekken die meteen de diepte ingaan. Vertelt men over en weer zijn zieleroerselen, lief en leed wordt op de camino gedeeld. Er is altijd een luisterend oor en respect voor elkaar. Dat maakt het lopen van een camino ook zo bijzonder.

De route wordt uitgezet door liefhebbers van de camino die graag hun kennis van het gebied delen met de pelgrims. Sluis de Haandrik is het plekje waar er een groepsfoto gemaakt gaat worden, dat was tijdens het voorlopen van de route zo bedacht. Maar voor iedereen op zijn of haar plekje staat…..Het is iedere keer weer een groot feest om alle pelgrims op de gevoelige plaat vast te leggen. Na een korte pauze net onder het bord – Coevorden – lopen we verder in het zonnetje. We komen bij de poort van Drente, waar iedereen uitgebreid de tijd neemt om foto’s te maken. Het is zo warm dat af en toe even stil staan om wat te drinken best een goed idee is. Als we even later weer verder kunnen en Coevorden stad binnen lopen wordt de groep in twee-en gesplitst door de neerdalende spoorbomen. Als we staan te wachten voor de voorbijrazende trein beginnen ineens de klokken te luiden. Voor de grap zeggen we nog. Goh, zouden die voor ons zijn? Nee, dat kan niet, het is 1 uur. Toch klinken ze wel als jubelklokken. 1 uur en dan zo lang luiden? Als we de hoek om komen blijken de klokken inderdaad voor ons te luiden. Wat een warm welkom. Een regiocommissielid van de regio Groningen – Drente staat ons op te wachten op de trapjes van de kerk met de vlag van het genootschap in haar handen. Er worden handjes geschud en mensen begroet die nu bij ons aansluiten. We nemen plaats in de kerkbanken en krijgen te horen dat we nog even moeten wachten op de fietsers. 1 uur is 1 uur wordt er gezegd dus eigenlijk mag er best wel gestart worden met de overdracht ceremonie. De fietsers belden dat ze iets verlaat waren. De pastor zat er niet zo erg mee, je kunt nooit te laat komen in de kerk zei hij. Hij vertelde ondertussen wat wetenswaardigheden over de kerk en de kruisweg. Het zaaltje dat aangebouwd gaat worden, de mooie mozaïek kruiswegstaties. De reformatie in vroeger tijden. De schuilkerken. Hij had genoeg parate kennis om ons te vermaken.

Angela heeft nog een Spaans liedje met ons ingestudeerd en voor we er eigenlijk erg in hadden bleken de fietsers ineens in de buurt te zijn. De pastor vind het wel grappig om ook voor hen de klokken nog een keertje te laten luiden. Ook de fietsers krijgen een jubelende klokken ontvangst.
Nu alles compleet is kan de overdracht beginnen. Er wordt kort teruggekeken op de afgelopen maand. 13 aktiviteiten in 2 wandelstrengen, de middenroute en de oostroute. Meer dan 200 deelnemers die één of meerdere wandelingen hebben meegelopen. Een fantastisch resultaat. Santiago aan het Wad gaat meer en meer leven. We zingen 2 liedjes van het liedblad wat we uitgereikt hebben gekregen en gaan dan over tot het overdragen van de Bourdon.
Het lint van de regio Groningen – Drente wordt eraan geknoopt. Een knap stukje creatief huisvlijt komt aan de Bourdon te hangen. Het is een lint van kleine houten figuurtjes, te beginnen met het logo van de regio. Dan het bordje met de naam Coevorden, de kerk waar we nu zitten, de vlag van de provincie Drente, plaatsnaambordje van Uithuizen, de Jacobuskerk van Uithuizen, plaatsnaambordje van Zoutkamp, de karakteristieke gekleurde huisjes van Zoutkamp en de Groningse provincievlag. Wat een prachtig lint hangt er hier weer bij. De Bourdon van Oost is echt een plaatje om te zien.
Als laatste zingen we nog het Ultreia lied, steken we kaarsjes aan en dan kunnen we aan de soep die in het zaaltje naast de kerk voor ons klaarstaat. Het is gezellig druk in en om het zaaltje. Onder het eten worden er stempels gezet, ponsjes van voetjes en een pelgrim uit de paspoorten gedrukt. En voor de liefhebbers zijn er t-shirts en badges te koop.

Ook worden er vele vragen gesteld over het overnachten rondom de 25ste juli in Friesland. Degene die het al geregeld hebben dienen de andere van advies. Er wordt heel wat info uitgewisseld. Er staat inmiddels ook een verwijzing op de site. http://www.santiagoaanhetwad.nl/__api__/files/5b250dc2daa10b089f000031/download
Voor degene die mee willen naar de nacht van het wad. Denk eraan dat je daar een ticket voor nodig hebt. https://www.nachtaanhetwad.frl/ helemaal doorscrollen naar beneden en klik dan op de knop – tickets –

Als de pastor alle pelgrimspaspoorten voorzien heeft van een stempel en soep en het fruit op zijn is het tijd om te vertrekken. Regio Groningen – Drente gaat voorop. We lopen door de winkelstraat naar de rand van Coevorden waar we al snel de landerijen weer opzoeken. Door het hoge gras beweegt zich de sliert pelgrims. Het is een prachtig gezicht. Maar het is warm…..vandaag loop ik mezelf een beetje voort te duwen. Op de één of andere manier is het lopen op de verharde weg vandaag niet zo mijn ding. Het asfalt is superwarm, en die rottige dazen vinden mijn kuiten maar al te lekker. Wat ben ik blij als ik in de kerk in Dalen kan neerploffen op een stoel. In het oude kerkgebouw is heerlijk koel. Het plafond heeft een onwijs gave groene kleur. Het orgel ziet er mooi uit. Een heel andere kerk dan de kerk in Coevorden. Het is leuk om te horen wat er allemaal in de loop der eeuwen uitgespookt is rondom zo’n kerk en dat er nu toch nog steeds een vrij hechte gemeenschap is. Dalen is het leukste dorp van Drente staat op de borden als je Dalen binnen komt.
Enthousiast zijn ze in elk geval. De straten en het plein zien er allemaal geweldig mooi onderhouden uit en er is zelfs een walk of fame voor de dorpelingen.

We ploffen met z’n allen op het dichtstbijzijnde terras naast de kerk voor een afsluitend Café St. Jaques. Wat heb ik genoten van een geweldige mooie wandeling. De overdracht, het enthousiasme, de vele vragen, de mooie gesprekken. Na het Café St. Jaques rijden we naar onze B&B het Klooster in Coevorden. Springen gauw in andere kleren en vertrekken dan voor het restaurant St. Jaques bij één van de pelgrims aan huis. Met z’n 10-en genieten we van een heerlijke pelgrimsmaaltijd. Er hangt een echt caminosfeertje. Wat is dit leuk. Dank jullie wel voor de gastvrijheid, de maaltijd en de geweldige sfeer. Zelfs de bourdon is mee en staat in de tuin. Het plaatje is helemaal compleet.

Moe, voldaan, en met ontelbaar veel indrukken in mijn hoofd stuiter ik aan het eind van de avond mijn bed in. Dromend over al het moois dat Santiago aan het Wad mij nu al gebracht heeft.

Weltrusten en tot gauw weer.

Buonas Noches…..