2018 0620 SahW Twello - Deventer

Alweer op een doordeweekse dag aan de wandel voor Santiago aan het Wad. Ik prijs mezelf gelukkig dat ik het allemaal rondgebreid krijg. Het enthousiasme over de mooie wandeling die ons vandaag te wachten staat heeft me doen besluiten alles op alles te zetten om erbij te kunnen zijn.

Mooi op tijd komen we met een hele stoet pelgrims tegelijk aan bij het station van Twello. Hartelijke begroetingen volgen. Het is elke keer weer een verrassing wie er aan de start verschijnen. Voor we het restaurant in duiken komen we voorbij een pleintje met allemaal varkentjes op een soort skippyballen. Fotomomentje. Nog leuker is het om een foto van de fotograferende fotografen te maken.

Vandaag is er weer een heel divers gezelschap. Regio Oost is de organiserende regio, maar leden van diverse andere regio’s zijn ook aanwezig. Er zijn leden van de regio Benoorden het IJ, regio Friesland, regio Arnhem-Nijmegen, regio Bollenstreek en …..er zijn mensen die vandaag voor het eerst aanschuiven. Zo leuk….dat er zelfs al zijn we al ver over de helft met alle routes er toch steeds nog weer nieuwe mensen bijkomen. Mensen die het hebben van horen zeggen, of toch ergens nog een aankondiging zijn tegengekomen. Echt super. Als iedereen er is heet Hermien allen van harte welkom, speciaal de nieuwkomers die er vandaag bij zijn.

We gaan een stuk van het Lebuines pad volgen. We komen over een mooi landgoed waar we zullen pauzeren, en voor wie wil is er aan het eind de mogelijkheid om de toren te beklimmen van de Lebuinus kerk. Een buitenkansje. Vol goede moed gaan we met 34 pelgrims op pad. Het beloofd een warme dag te worden. Mijn jas heb ik thuisgelaten. In de rugzak nog wat extra t-shirts van Santiago aan het Wad voor de liefhebbers. Het is zo gaaf om te zien dat er steeds meer witte Santiago aan het Wad shirts gedragen worden. Ik ben zo benieuwd hoe dat er straks in Santiago aan het Wad gaat uitzien. De hele pelgrimsfamilie in het witte shirt? Supergaaf. ( Tip: Op witte donderdag in de vierdaagse, trek allemaal je Santiago aan het Wad shirt aan)

We gaan op pad. De bourdon voorop. We lopen al snel het buitengebied in. Het is landelijk met weidse vergezichten. Mijn schoenen zijn bijna altijd wel de aanleiding om een praatje aan te knopen, en zo in no time in een prachtig gesprek te zijn, mooi om te horen hoe iemand zijn / haar pelgrimstocht beleefd. Ieder op zijn eigen manier en toch is er zoveel herkenning. Terwijl ik luister en later nog wat tips geef geniet ik ondertussen van het steeds veranderende landschap. De groep loopt inmiddels heel erg uit elkaar. Op cruciale punten wordt er op elkaar gewacht.

We komen aan op het landgoed van de Grote Noordijk. Daar krijgen we uitleg over het Lebuinus pad. Afgelopen zondag is er een monument onthuld en is het Lebuinus pad officieel geopend. Er waren zo’n 300 deelnemers op de eerste dag. Het Lebuinus pad is een pad dat een verbinding vormt tussen Overijssel en Gelderland. Een prachtig pad, met heel veel bankjes onderweg. 15 km wandelplezier, bezinning en veel te zien onderweg. Op het landgoed de Grote Noordijk worden we door de gastheer en gastvrouw getrakteerd op een rondleiding, koffie en een appel. Super gezellig allemaal. Leuke verhalen, de geschiedenis van de vele beelden die de tuin rijk is werden verteld. Het huis is een geweldig oud landhuis wat in vroeger tijden nog met allerlei extra’s verfraaid is geweest. Ook nu ziet het er nog prachtig uit. Dat het kort geleden als decor heeft gefungeerd voor een drama stuk is helemaal te gek. Wauw, wat zal dat een spektakel geweest zijn. Wat een feestje om vanuit zo’n huis het toneel op te mogen. Geweldig.

We lopen verder naar het kerkje in Wilp waar we gastvrij ontvangen worden en ook hier uitleg krijgen over de geschiedenis van het kerkje, de toren, de verbouwingen, aanbouwen, instortingen en herbouwingen. Nu ziet het er verzorgd uit en is het in gebruik voor de meest uiteenlopende zaken. Van trouwerijen, tot besloten bijeenkomsten van de rotary, bedrijfsfeestjes, of familiebijeenkomsten. Alles kan, zolang het maar beschaafd is. In de kerk wordt nog een stukje uit het Lebuines boek voorgelezen. Daarna worden onze oren getrakteerd op Gregoriaans gezang. Super om dat in deze entourage weer eens te mogen horen. Een streling voor oor en hart. Jammer dat het tijd is om op te staan. Ineens word er vanuit de deuropening naar ons 3-tjes gezwaaid, tijd voor de stempels en we krijgen een flesje Lebuinus water. Pff…..moet mezelf wel even losrukken uit dit heerlijke moment van
‘zijn’.

Buiten op het dijkje op de grens van Wilp en Deventer krijgen we van Tineke allemaal een echt Deventer bijtje. Een klein Deventer ontbijtkoekje. Dank je wel Tineke. Wat een leuke en vooral lekkere verrassing.

Het is warm het stuk naar de pont. Onder de snelweg in de schaduw wachten we even tot de groep weer bij elkaar is en lopen flink door het laatste stuk naar de pont. Aan de overzijde van de IJssel ligt Deventer. We hebben vanuit hier mooi zicht op de Lebuinus kerk. We verzamelen in de kerk. Degene onder ons die nog puf hebben worden uitgenodigd de meer dan 200 treden te beklimmen in de toren om vanaf de balustrade te genieten van een geweldig uitzicht over Deventer en zijn weide omgeving. Wat een belevenis. De vele treetjes naar boven vragen wel een behoorlijk inspanning maar daarna ben je die pijn al weer snel vergeten. Het is prachtig boven op de toren. Het klokgelui overstemd ons praten. We genieten van het uitzicht. De wimpels aan de bourdon wapperen in de wind. De vergezichten over het stroomgebied van de IJssel zijn sprookjesachtig mooi. De IJssel hij lijkt zo lieflijk door het landschap te meanderen. Maar pas op, schijn bedriegt als je de vele uiterwaarden langs de IJssel ziet. Van kenners horen we dat het water hier behoorlijk hoog kan staan en soms zelf helemaal op de kades. Dan is het een grote watervlakte, niks lieflijke eilandjes en strandjes. Gewoon één grote badkuip. Da’s andere koek in Deventer.

Langzaam dalen we weer af uit de toren. We bedanken onze gids voor zijn geweldige uitleg vandaag over het Lebuinus pad en de wetenswaardigheden over de toren. Als torenwachter is hij regelmatig in / bij de toren aanwezig om liefhebbers mee naar boven te nemen. Prachtig combi samen met het wandelpad. We strijken allen neer op het terras naast de kerk en genieten van het Café St. Jaques.
Een geweldige Santiago aan het Wad dag is weer ten einde. De meeste Pelgrims keren na het Café St. Jaques huiswaarts, een klein groepje blijft in Deventer nog een hapje eten en gaat na nog een kleine stadtour, toch echt naar de trein en naar huis.

Moe, voldaan, blij, en gelukkig. Dank jullie wel regio Oost / Middenroute voor deze prachtige dag. Zoveel info, zoveel mooie mensen bij elkaar. Santiago aan het Wad zoals het bedoeld is. Dank aan ieder die erbij wilde zijn, graag tot ziens bij de volgende wandeling.

Buen Camino

Anita