2018 0721 SahW Winsum - Zoutkamp

Er is al een gezellige drukte voor het station van Winsum als we aankomen met de trein uit Groningen. Vanuit alle windstreken komen pelgrims aangewandeld. Jaap zet heel wat vinkjes op zijn lijst. Als iedereen present is doet Theo zijn woordje over deze tocht. We gaan met een grote groep op stap. Het wordt superwarm, graag aandacht voor elkaar en eigen veiligheid. We wachten op de trein van 9.37 uur en vertrekken als hieruit de laatste pelgrim van vandaag aansluit.

We lopen in een lang lint door de bebouwing van Winsum. Op de brug krijgen we uitleg over de gevelsteen in de nabijheid van de brug. Hierop staat een afbeelding van een opgeblazen brug. In de oorlog blijkt de brug waarop we nu staan te zijn opgeblazen. De steen herinnert ons daar nog aan. Het lieflijke dorpsgezicht van nu is puzzelwaardig. Prachtige kleine oude huisjes staan opeengepakt langs de oever van het winsumerdiep. We lopen de bebouwing uit en gaan tussen de akkers door. Lange paden in een weids landschap. Een pelgrim die met ons meeloopt om zijn zelfgefabriceerde wheely uit te testen krijgt van alle kanten adviezen om zijn wheely te vervolmaken. Met bewondering kijk ik naar hetgeen hij gefabriceerd heeft.

Als snel valt de groep behoorlijk uiteen. In Mensingerweer besluit de voorhoede in de schaduw op de achterblijvers te wachten. Als we allemaal compleet zijn lopen we nog zo’n 50 meter verder en strijken neer op het terras bij een rustpunt bij de boer. Koffie, thee, wat lekkers, een broodje en allemaal even naar het toilet. De geijkte activiteiten die zo onlosmakelijk met het pelgrimeren verbonden zijn. De leider van de groep besluit dat het tijd is om weer te vertrekken. De hitte, en de nog te wandelen kilometers zetten niet echt aan tot haast maken. We nemen het er lekker van en vertrekken uiteindelijk om onze weg te vervolgen langs het Mensingerweerloopsterdiep.

Wanneer we een zijweg passeren laat een scooterrijdster ons voorgaan. Eén van de pelgrims herkent haar en sprint achterop de scooter. Hilariteit alom. Weg is de pelgrim……gelukkig niet voor lang. Even verder staat hij ons weer op te wachten. De bank die zomaar in een weiland staat en uitnodigd om te gaan zitten genieten kan ik niet zomaar voorbij lopen. De pret is van korte duur, want de groep gaat door. Ik sluit toch maar snel weer aan. Het is nog een klein stukje lopen naar Warfhuizen waar we in het dorpshuis kunnen bijtanken, uitrusten en waar we een kop soep van de regio krijgen. Ton voegt zich na een lange reis per OV bij ons. Prachtige timing.

Met 1 pelgrim meer lopen we door, het hete asfalt en de warmte trotserend. Bij Het Stort houden we een lange pauze. Het is zo warm. De schoenen gaan uit en wie wil en kan hangt met de voeten in de sloot. Het is echt afzien vandaag. Wat een hitte, de uitputting en de moeiheid speelt velen parten. Dus……… Veel kleine pauze’s vandaag. Het stuk van Het Stort naar Zoutkamp is helemaal afzien. Over een lange dijk, vol in de zon, maar wel met prachtige vergezichten lopen we naar Zoutkamp. Vlak voor Zoutkamp wachten we in de schaduw op de achterblijvers, die als ze er eenmaal zijn de voorhoede mogen vormen. Gezamenlijk lopen we Zoutkamp binnen waar Nico zijn verhaal houdt vlak voor de haven van Zoutkamp. Ademloos wordt er geluisterd zijn verhaal. Hierna vallen we het ontvangstcomité in de armen. Een delegatie van de Friese afdeling en de Limburgse afdeling wachten ons op.

We gaan naar het restaurant voor de officiële overdracht van de Bourdon. Na de plichtplegingen, stempels zetten en natuurlijk het Jacobus lied wordt de bourdon overgedragen aan Friesland. Het laatste deel gaat van start.
We bedanken de regio Grongingen – Drenten voor de goede zorgen en heten de nieuwe regio Friesland van harte welkom. Het laatste deel van de route gaat van start. Met een aantal pelgrims sluiten we de dag af op het terras voor een pelgrimsmaaltijd. Hierna gaat ieder, moe, voldaan, vol indrukken en vol verhalen naar zijn / haar slaapadres in de omgeving.
Het is mooi geweest voor vandaag. Dank regio Groningen – Drente voor wederom weer een prachtige wandeling en super sfeertje. Door lieve medepelgrims worden we naar ons logeeradres in Houwerzijl gebracht. We slapen in een oude boekwinkel / antiekzaak. Geweldig leuk adres, waar we het niet al te laat maken. Het was een lange warme dag en na een heerlijke douche zijn we nu toe aan een flinke nacht ontspannen slapen. Rusten voor morgen. Het beloofd weer een warme dag te word\en


Slaap lekker allemaal, morgen gezond weer op.
Buen Camino.

Anita