2015 0726 St. Jacobsdag in Huissen

2015 0726 Jacobsviering in Huissen

Ons bezoek aan de landelijke bijeenkomst van de St. Jacobsvereniging in Roermond vorig jaar november smaakte naar meer. Gebruik maken van de uitnodiging voor de St. Jacobsdag in Huissen was hierop een bijna logisch gevolg.
Nadat we ons hadden aangemeld kwam er al snel een mailtje dat er dit keer boven verwachting veel aanmeldingen waren. Completo / Full wilde de organisatie niemand aandoen, met een kleine bijdrage was het financiële probleem geen obstakel meer, en zodoende waren we deze zondag met 105 leden present bij de aanvang van deze mooie dag.

St. Clara werkte deze dag prima samen met St. Jacob. Het zonnetje liet zich van zijn mooiste kant zien. Veel deelnemers waren voor de viering uit dan ook in de prachtige kloostertuin van het Dominicanen Klooster in Huissen te vinden. Wat onwennig liepen we rond. Zoveel mensen kennen we hier nog niet. We genieten van de sfeer, kijken nog wat rond in de enorme bibliotheek van het klooster, en maken hier en daar een praatje.

Rond half 12 worden we verzocht allen naar de kapel te komen voor de officiële opening van deze dag. Allereerst worden we van harte welkom geheten door de gastheer van het Dominicanen klooster die tevens wat huishoudelijke mededelingen doet. De voorzitter van de St. Jacobsvereniging afdeling Arnhem-Nijmegen heet iedereen van harte welkom en wenst ons allen een prachtige dag.

Vandaag zijn we te gast in het Dominicanen Klooster te Huissen. Of de locatie de reden is van de grote opkomst, of dat er een andere reden voor is, is een vraag die een beetje in de lucht blijft zweven. Feit is in elk geval dat we met een hele gezellige club zielsverwanten bij elkaar zitten. Voor ons is het de eerste keer dat we op deze manier hiervan deel mogen uitmaken. Het voelt bijzonder. De sfeer is losjes, de positieve energie is voelbaar.

P. (lid van de werkgroep liturgie in de Jacobskapel te Nijmegen) heet ieder nogmaals welkom, en vraagt aan iedereen zijn / haar buurman / buurvrouw de hand te schudden en je naam te noemen. Wat is dit leuk om dit aan het begin van een viering te doen! Je staat er eigenlijk nooit zo bij stil, gaat normaal gesproken in een kerk zwijgend naast je buur zitten. Het gebaar is zo simpel maar maakt dat je je meteen heel welkom voelt. Dit gebruik is in het leven geroepen door wijlen Jeroen Gooskens. Een mooi gebaar wat hopelijk nog tot in lengte van dagen in gebruik mag blijven bij deze vieringen.

Het thema van de viering is ‘Onderweg in de Schepping’.

Het Openingsgebed naar een tekst van Jeroen Gooskens wordt gelezen.

Als Pelgrims in dit leven, gaan we samen op onze weg
Tastend en zoekend naar de verborgen bron
Elke stap brengt ons verder en maakt ons wat wijzer
Bergen en dalen, eb en vloed, zon en regen, vreugde en verdriet

Maar met al onze levenservaring is ons inzicht
In het geheim van het leven nog altijd minder dan die van een kind
Over God is er meer wijsheid in het blad van een boom
Dan in alle bladen samen van de meest geleerde mensenboeken

Onze overtuigingen zijn glanzende stenen
Die we onderweg in het leven oppakken en op de wereld plakken
Maar met elk nieuw dogma, wordt onze bagage zwaarder
Wat kunnen we beter doen dan loslaten en lichter verder gaan?

Het ware geheim van het leven ligt voorbij alle beelden en woorden
Daarom, onnoembare en eeuwige, die wij noemen met vele namen
Wodan, Jahweh, Allah, God onze Vader
Ons water, ons brood, ons vuur en ons licht
Onze lucht die wij ademen, de grond onder ons bestaan

Blijf bij ons, wees onze metgezel,
Sterk ons op onze tocht maak ons tot mensen.

Het is een viering die we echt samen maken. Er wordt gezongen, geluisterd, brood en water gedeeld. Wat voelt dit mooi, wat voelt dit bijzonder. Alsof we met z’n allen de wereld er een heel klein beetje mooier mee mogen maken.

Na de viering staat voor ieder de lunch klaar. In de tuin, de bibliotheek, de gangen van het klooster. Waar je maar wil kun je gaan zitten, staan, praten, eten, kortom….doe wat je wilt en geniet. En dan….is het ineens tijd voor de wandeling.

H. heeft een wandeling uitgezet in en rond Huissen. In 3 groepen vertrekken we. Wij zitten in de eerste groep. De gele pijlen die op het wegdek, en soms op de bomen, worden gezet maken het voor de volgers net een echte camino. Volg de gele pijlen. Voor velen een herkenbaar fenomeen. Voor ons nog nieuw, maar we hebben er al zoveel over gelezen en gehoord dat we het gevoel erbij al best wel kunnen voorstellen. Het weer is prachtig, de sfeer onderling geweldig. Het is zo leuk pelgrims over hun ervaringen op de camino te horen vertellen. Onze drang om zelf stappen op een camino te zetten wordt hierdoor alleen maar groter. Wij vertellen dat we onze eigen camino willen gaan lopen, langs de Belgische, Franse en Spaanse kust. Wij zullen dit in etappes doen omdat we domweg nog niet in de gelegenheid zijn om heel lang achter elkaar vrij te nemen. Gelukkig zijn we nog jong genoeg om hiervoor de tijd te mogen nemen.

In het park Immerloo is kunstenaar Dirk Hakze bezig de derde symfonie van Mahler te schilderen. Een indrukwekkend aantal schildersezels staat opgesteld. De opstelling laat zich nog het beste omschrijven als een soort van Panorama Mesdag. Ongeveer 1/3 van de schilderstukken is klaar, de rest is nog maagdelijk wit. Het is al goed te zien hoe het geheel zal worden. Indrukwekkend en heel inspirerend om te zien. Heel even dacht ik dat we zelf aan het schilderen mochten. Jammer dat was helaas niet zo.

Groep 2 van de 3 groepen van wandelaars arriveert dus besluiten wij plaats te maken en weer door te lopen. We lopen door het park. Genieten van de mooie uitzichten en de leuke gesprekken. Op de hoek van het Gangulphusplein staat een heel klein Mariakapelletje. Leuk om even bij stil te staan.

Even verder is de Malburgstaete waar we van een welverdiende pauze mogen genieten. De bewoners van Malburgstaete zijn blij verrast zoveel bezoek te krijgen op zomaar een zondagmiddag. Na de pauze lopen we verder via de uiterwaarden bij de Rijn. Een prachtig stukje natuur ingeklemd tussen Rijn en Arnhem / Huissen.

Net voor de bui zijn we allemaal weer terug in het Dominicanen klooster waar we gezellig nog wat na kletsen, nog meer camino verhalen horen, en genieten van het heerlijke diner en het toetje. Voor wie wil is er om 18.30 u nog de gelegenheid om de Vesperdienst in de kloosterkapel mee te maken.

Wij kijken terug op een heel bijzondere, warme, hartelijke, perfect georganiseerde dag op een geweldige locatie. Bedankt voor alle leuke, enthousiaste gesprekken, en het delen van ervaringen. Wij komen graag weer terug bij een volgende gelegenheid.

Buen Camino.

Anita en Stephan.