2016 0320 KP Nederwoudsepad

2016 0320 KP Nederwoudsepad

Rondwandeling 14 km

Wandelen door de weilanden, landgoederen en langs delen van de Grebbelinie in de Gelderse Vallei. Ontdek het mooie buitengebied van Lunteren. Wandelen door het agrarisch gebied, over landgoederen, langs boerenerven en beken. Rust, kleinschaligheid en de combinatie van cultuur en natuur bepalen hier de sfeer. Bovenstaande belofte komt van klompenpaden.nl

Zondagochtend 9.45 uur sta ik bij het startpunt van deze route. Het bordje wijst mij een smal paadje bovenop de Grebbeline aan…..mooi paadje, als dit de opmaat is voor de rest van de tocht…mmm….dan wordt het vast smullen vandaag.

Dit pad op de Slaperdijk loopt naar Fort Daarselaar. Fort Daatselaar is een prachtig aarden verdedigingswerk met een gesloten ringwal dat deel uitmaakt van de Grebbelinie. Deze verdedigingslinie is omstreeks 1744 aangelegd om de vijand uit het oosten tegen te houden door het terrein onder water te laten lopen. Zo lees ik op de app.

Het is een feestje hier te lopen. Door de restauratie ziet het er allemaal wel heel erg aangelegd uit maar toch…er is hard gewerkt om hier cultuur en natuur samen te laten vallen. De oude contouren zijn nog duidelijk zichtbaar in het landschap. Bijna niet meer voor te stellen dat dit nu zo vredige stukje ooit inzet is geweest van een verdedigingslinie. Daar stel ik me toch hele andere taferelen bij voor. Nu zijn de vogels er heer en meester. Ze flieren en fluiten, het voorjaar zit duidelijk in de lucht. Menig vogelpaartje is op vrijersvoeten. Enig verdedigingswerk wordt hier nog wel verricht bedenk ik mij ineens. De pikorde in de natuur wordt hier duidelijk afgebakend. De vogels lijken elkaar zonder pardon uit hun territorium te verdrijven. Met een hoop geschreeuw, vleugelklepper en lelijkdoenerij worden de vrouwtjes verdedigd.
De bomen en de struiken beginnen ook voorzichtig uit hun winterslaap te komen. Hier en daar begint weer wat kleur tevoorschijn te komen. Het is genieten, ik blijf maar foto’s maken. De uitkijktoren op Landgoed Roodselaar is een mooi plekje voor een kleine eetpauze. De zon doet een klein beetje haar best, maar echt warm is het nog niet. Niet te lang stil zitten dus. De zwanen in de sloot achter de uitkijktoren zijn ook al druk doende elkaar te imponeren. Een 3e zwaan blaast al snel de aftocht. Wat kunnen die beesten toch ontzetten lelijk doen naar elkaar. Tjonge jonge….het lijkt echt nergens op. Een hoop geschreeuw en intimiderend gedrag en echt oplossen doet het conflict niet. De rust is tijdelijk.
Gauw verder want om nu de hele tijd naar het gekrakeel van de zwanen te gaan zitten kijken….laat maar. De temperatuur vraagt ook om meer vaart te houden dan blijf ik zelf in elk geval lekker warm. Na landgoed Roodselaar gaat de route voor het grootse deel verder over asfalt. Da’s wel ff een dompertje. Die onverharde paden waren eigenlijk best lekker om te lopen.

Het eerste deel van deze toch was geweldig wat de natuur betreft. Het 2e deel gaat vooral door buitengebied, landerijen, grote huizen, foto waardige bouwvallen en behoorlijk wat recht toe recht aan wegen. Helaas is hier het geluid van de A30 steeds dominant aanwezig. Da’s wel een beetje jammer. Gelukkig hoor ik vanuit de weilanden ook nog heel wat kieviten roepen. Maar zelfs met een hele groep kunnen ze het geluid niet de baas.

Het Nederwoudsepad….voor mij niet klompenpad nr 1, maar wie van rust, stilte, asfalt, en weinig mensen onderweg houdt zit hier goed. Zeker op zondag lijkt het een uitgestorven gebied en wordt je zelf bijna één met de omgeving. De vogelsymphonie vandaag was echt magnefiek, die klinkt nog heerlijk na in mijn oren.

Wandelgroetjes van Anita