2012 1103 Gdansk

3-6 november 2012.

Gdansk

3 november 7 uur….piep, piep, piep……De wekker gaat! Vandaag ga ik mijn 3e vlucht maken, wie had dat ooit kunnen denken? Na enig ompak werk van koffer naar rugzak moet ik dan toch echt genoeg spullen mee hebben voor de 4 dagen die komen gaan. Dacht dat er 2 verpakkingen mee mochten maar dit blijkt maar 1 ding te mogen zijn. Oeps…..

Ik ga een citytrip maken naar Gdansk. Voor mij niet echt een stad die tot mijn verbeelding spreekt. Maar na enig studeerwerk ben ik erachter dat er wel een behoorlijk brok geschiedenis aan deze stad kleeft. Dat maakt het dan wel interessant om erheen te gaan.
Eerst maar zien dat ik er kom.

De bus naar Eindhoven verschijnt mooi op tijd. Ruim op tijd was ik bij de luchthaven. Daar kon het hele verhaal van de veiligheid weer beginnen. Wat een ellende zeg. Een waar ontmoedigingsbeleid wordt er in mijn ogen gevoerd. Er is meer wat niet mag dan wat er wel mag! Een hele waslijst waar je je aan moet houden. Mijn wandelschoenen mocht ik dit keer aanhouden gelukkig. Maar mijn tas werd er natuurlijk weer uitgevist. Wat nu weer!!!!
Ik heb werkelijk alles eruit gegooid wat niet mocht en alles wat er nu in zit is vorig jaar ook mee geweest naar Macedonië. Dan kan er toch niks mis zijn zou je denken?
Toch wel……zit er een ieniemienie schaartje in om een pleister te kunnen knippen voor het geval dat. Jemig. Schaar eruit en ik kon weer door. Wie zegt er toch dat vliegen leuk is?
Ik vind er in elk geval al geen bal meer aan. Wat een stress en wat een gedoe!
Hierna kan het in mijn ogen nutteloze lange wachten beginnen tot je het vliegtuig in mag.
Voor iemand met zo weinig zitvlees als ik is dat best lastig.
Heb maar een beetje naar buiten zitten kijken naar alle gedoe rondom aankomende en vertrekkende vliegmachiens.

Eindelijk was het dan zover en kon ik het vliegtuig in. Paspoort bij de hand, instapkaart, weer mensen die van alles controleren. Of je tas niet te groot is, je papieren wel kloppen enz. Wat een vak!
Als een kudde schaapjes liepen we netjes op een rijtje naar het vliegtuig en kon iedereen plaatsnemen. Geen wonder dat de kranten bol staan van lijstjes van ergernissen in vliegtuigen!
Die maatschappijen snappen er niks van. Als je zoveel mensen op zo weinig vierkante meters propt kun je er toch op wachten dat er irritaties ontstaan?
De stoeltjes om op te zitten zijn van het formaat kleuterstoel, beenruimte is ook niet bepaald om over naar huis te schrijven, om over de kleuren en de visuele herrie in zo’n vliegtuig maar te zwijgen! Thuis kun je tenminste een ja/ nee sticker op je brievenbus plakken. Maar hier wordt je ongevraagd overspoeld met reklame. Gelukkig heb ik mijn eigen deze-reklame-ontvanger-heeft-geen-ontvangst-antenne…..dus kan ik daar best wel ‘doorheen’ kijken.
Ik had het gewoon te doen met de meisjes van Ryanair. Bij het beroep stewardess heb ik toch echt andere ideeën zeg. Als je toch krasloten, parfum, telefoonkaarten en smokeless sigaretten aan de man / vrouw moet gaan brengen dan zijn we met zijn allen toch wel heel erg ver van de bewoonde wereld geraakt zeg!

Het opstijgen en landen van het vliegtuig blijft een ietwat vervelende aangelegenheid. Ben er niet echt fan van. Als het ding eenmaal op hoogte is gaat het prima. Het eerste stuk is net of je in een achtbaan gaat maar op het hoogste punt schiet het bakje niet naar beneden. (gelukkig maar, hihi) Je ziet tijdens het stijgen de wereld in rap tempo kleiner en kleiner worden. Dan is het net alsof je google earth live onder je hebt. Best grappig. Hangt ie eenmaal boven de wolken dan is het prachtig. Een soort van sneeuw / maanlandschap. Echt genieten. De vlucht duurde maar 1,5 uur. Net lang genoeg om het leuk te vinden en niet aan verveling ten prooi te vallen. We landen op het Lech Walesa Airport in Gdansk.

Vandaar nog een stuk met de bus. Polen beschikt nog niet over de euro dus moesten wat euro’s gewisseld worden voor zloty’s. Aangezien er daar maar 1 wisselpunt is viel er niet al te veel te dimdammen dus 5 euro wisselen voor zloty’s was nog redelijk snel gebeurt.
Volgende obstakel! De kaartjes automaat. Ha fijn, die snapt tenminste dat er ook in het Engels gecommuniceerd kan worden, dus na het indrukken van de juiste toetsen spuugde het apparaat tickets voor de bus uit. Bus 210 bracht mij en nog een heleboel anderen naar het centrum van Gdansk. Het was behoorlijk vol in de bus. De ramen waren helaas flink beslagen waardoor van het uitzicht genieten er niet echt bij was. Jammer. Wel kon ik zien dat er een prachtige ‘groene long’ door Gdansk loopt. Nu getooid in schitterende herfstkleuren. Wat een plaatje! Het liefst was ik uitgestapt en lekker door het bos gaan lopen. Het zag er zo mooi uit.
Maar aangezien ik werkelijk geen idee had van waar we precies reden leek me dat toch een minder goed plan.

Na ongeveer een 40 minuten waren we bij Gdansk Glowny ( Centraal station).
Het leek wel een beetje een Nederlands stationsgebouw van de buitenkant. Het gebouw is in 1900 gebouwd. Van buiten prachtig van binnen allemaal winkeltjes en iets minder fraai dan de buitenkant doet vermoeden.

Het was even zoeken welke kant ik precies op moest naar het hostel, maar ook dat was vrij snel gevonden. Een drukke verkeersweg lag er wel, dat was nog best een uitdaging die over te komen. Later bleek dat ook via een tunnel te kunnen. Ach ja…..
Het hostel bleek een vrij nieuw gebouwtje. 5 kamers en een gezamenlijke ontbijtruimte. Wat een leuk hostel.
Wat ben ik hier blij mee! De kamer en het sanitair is mooi ruim en schoon.
Na een kopje koffie ben ik de stad in gegaan. Op verkenning uit. Het begon al donker te worden.

Er moest tenslotte ook nog geld gewisseld worden. Nooit geweten dat er zoveel wisselkantoortjes zijn zeg. De koers was wel anders dan op het vliegveld. Hier had je wel wat meer zloty’s voor je euro’s. Maar als je maar lang genoeg wacht omdat je niet kunt beslissen welk kantoortje je wilt dan weet je in elk geval 1 ding zeker. Dan zijn de wisselkantoortjes gesloten. Hihi…..Dat gebeurde dus ook en zo hebben we alsnog geld gepint bij de automaat die ons vervolgens een fikse poot uitdraaide door en baggerkoers te geven.
Ach ja……voor dat kleine beetje wat we pinden maakte het natuurlijk ook niet zo heel veel uit. De bankwereld is toch een boevenwereld dus dat je gepiepeld wordt dat was te verwachten. Zo zie je maar weer dat te lang twijfelen ook niet altijd goed is. Weer wat geleerd dus! Maar nu hadden we in elk geval wel geld om te kunnen gaan eten. De inwendige mens was wel aan iets lekkers toe.

Het personeel van de diverse restaurants staat al in de straatjes en op de pleinen om je naar binnen te vragen. Best wel apart.
De keus is uiteindelijk gevallen op een gemoedelijk restaurantje met een heel leuke inrichting. Het lag iets lager dan het straatniveau. En was gevestigd in een soort van vakwerkhuis. De oude details hadden ze met een modern jasje overgoten. De stoelen die er stonden waren beplakt met een soort van behang en daarna gevernist. Er stonden wel 3 verschillen soorten beplakte stoelen en evenzoveel verschillende soorten lampen. Heel sfeervol allemaal. Ook het eten was er prima. Heerlijk vis, aardappeltjes en groenten gegeten.
En nog een lekker toetje toe van een soort pannenkoek met appeltjes. Het was echt genieten.

Na het eten was het nog steeds vrij vroeg, hoewel ik dat gevoel niet had. Het is in Polen een stuk eerder donker dan hier. Rond 17.00 uur was het alsof het al een uurtje of 20.00 was. Uiteindelijk ben ik nog in een leuke bar terecht gekomen waar een afzakkertje voor het slapen gaan best lekker was. Nescafé. mmmjamie

Inmiddels begonnen alle indrukken en prikkels van deze reisdag zijn tol te eisen en was ik blij het hostel / hotel op te kunnen gaan zoeken en lekker te gaan slapen.
Dromen over de mooie eerste dag, nu maar hopen dat de 2e dag net zo mooi wordt.

Tot morgen.
Anita