2012 0624 Hahnenklee - Sorge

Hahnenklee – Sorge

Dag 8

24 juni 2012.

Heb er vanmorgen niet opgelet hoe laat ik wakker was. Prima geslapen. Eindelijk even niet zoveel herrie aan het hoofd van de koelbox. De douche is hier iets beter geïsoleerd en misschien begin ik ook wel aan het geluid te wennen.

Het is duidelijk dat er in dit hotel ander volk komt dan in de vorige twee hotels. Wandelaars, fietsers, motorrijders, en vooral veel bejaarden. Congresgangers zijn hier een onbekend fenomeen. Het ontbijt is wederom geweldig. Hoewel je na elke ochtend broodjes, kaas, tomaat, ei, worstjes, appel, kwark, joghurt enz enz….ook wel weer eens gewoon wilt eten. Hihi…..Wat zijn we toch lastige mensen hé? Nee hoor geintje, mij hoor je niet klagen. Ik eet al vanaf de eerste ochtend gewoon een lekker bruin broodje met kaas, de ene keer met komkommer, dan weer gewoon en dan weer eens met komkommer en tomaat. En elke ochtend een kom kwark met iets lekkers erbij. Muesli, fruit of rozijnen. Glaasje multifruit en koffie en de dag kan beginnen.

Toen we gisteren hier naar toe reden kwamen we langs Sorge, een plaatsje dat op de grens van voormalig Oost- en West Duitsland ligt. Hier is een grensmuseum en als ik het goed heb is dat het museum waar ik met de wandelsiters doorheen heb gewandeld. Omdat ik in 2010 lopend vanaf een andere kant ben gekomen herken ik er bij de parkeerplaats niks van.
We gaan dus naar Sorge en verder lopend de bordjes volgen dan zien we vanzelf wel waar we uitkomen.
Na 1,7 km bereiken we de ingang van het hekwerk. Daar is het voor mij helder dat dit inderdaad het door mij bezochte gedenkgebeuren is. Ik kwam toen van een heel andere kant aan wandelen. Mijn reisgenoot is in zijn element. Leest alle borden die er staan, gaat bijna huppelend over de kolonneweg, is niet bij de toren weg te slaan. Ik ben lekker op een bankje gaan zitten en heb hem zijn gangetje laten gaan. Ondertussen heb ik natuurlijk wel de nodige foto’s gemaakt, hoewel wel mijn toestel is gaan muiten en ik het foto’s nemen noodgedwongen moest staken. Grrr…..

Het gedenkmuseum in Sorge is niet zo heel groot aan het eind is nog de ring der herinnering.
Een soort van kunstwerk, van takken, bomen, struiken, met 4 toeganspoorten. Het moet de aarde voorstellen, met de 4 elementen, aarde, water, flora en fauna. Daarna zijn we nog even om het hoekje wezen kijken naar het fabelachtig uitzicht op de kolonneweg. Het uitzicht op de Brocken was er deze keer niet. Ik kon het in elk geval niet vinden.

Terug bij auto nog even gekeken naar de stoomtrein die net voorbij kwam.
Even verderop de auto geparkeerd en heel lang gezeten om koffie te drinken. Ik opper nog om naar de Hexentanzplatz te gaan maar de zender bij lief staat op; ‘geen ontvangst’.
We gaan maar gewoon rijden en zien wel wat of we doen. Ineens verschijnt er Bad Sascha op de borden.

Ook dit blijkt weer zo’n soort van Valkenburg van de Harz te zijn. We parkeren hier de auto en maken een rondje door het slaperige stadje. De Döner geuren hangen in de lucht hangen en de ontvangers staan direct in Döner stand. Dus strijken we neer op het terras en doen ons tegoed aan een Döner (opengesneden broodje met vlees en salade) voor lief en een Dürum (opgerolde pannenkoek met vlees en salade) voor mij.
Maar goed dat we bij een overdekt terrasje zitten want inmiddels regent het dat het giet. Deze bui blijkt gelukkig van korte duur te zijn.

Na de maaltijd duik ik de naastgelegen boekwinkel in voor kaarten en postzegels.
Leuk om het thuisfront op de hoogte te houden van ons wel en wee.

Het grenzmuseum van Bad Sascha blijkt helaas gesloten dus houden we het bij een korte wandeling en gaan daarna nog wel even kijken of we misschien een glimp kunnen opvangen van het een of ander bij het museum. Er is helaas maar heel erg weinig te zien en lijkt van de buitenkant meer op een uit de hand gelopen hobby van een particulier dan op een echt grensmuseum. Niet iets om echt voor terug te keren in elk geval. Ook is er nog een kermis die flink door de tand des tijds is aangetast. Er staat welgeteld één oubollige attractie, een snoepkraam en een grote tent waar het hele dorp het Schützfeste aan het vieren is.
Ach ja….als je maar lol hebt.

Hierna hebben wij het wel een beetje gehad en rijden we terug naar het hotel.
We duiken het zwembad en de sauna in om daarna heerlijk te genieten van een maaltijd en koffie toe. We internetten nog wat en sluiten daarna onze luikjes.
Het is mooi geweest voor vandaag.
In de auto, uit de auto, kijken, luisteren, foto's maken, vakantie vieren is best hard werken, het begint bij mij allemaal een beetje zijn tol te eisen, ik ben dan ook snel in dromenland.

Walpurgis en consorten dansen op de Hexentanzplatz in mijn dromen…….

Hexen groetjes Anita