2012 0623 Halle - Hahnenklee (Goslar)
Door: Anita
Blijf op de hoogte en volg Anita
23 Juni 2012 | Duitsland, Hahnenklee-Bockswiese
23 juni 2012.
Dag 7.
Veel te laat gaan slapen gisteren. Het was zo druk in mijn hoofd! Alle energie is gisteren in eindeloze discussies gaan zitten. Energievreters ten top!
Goed, laat gaan slapen en vroeg weer op dus. Het gemaal bleef maar door gaan in mijn hoofd.
Vanmorgen vroeg onder het ontbijt nog maar eens geprobeerd erover te beginnen.
Het lijkt er een heel klein beetje op dat mijn boodschap eindelijk post begint te vatten in zijn gedachten. Ik probeer al dagen tussen lief zijn oren te krijgen dat vakantie vieren vooral een samenspel zou moeten kunnen zijn. En niet de lol van de één ten koste van het genot van de ander. De gulden middenweg, maar waar ligt ie?
Vanmorgen was ik een beetje jaloers op de Nederlandse hotelgasten wiens vakantie erop zat. Deze mensen gingen vandaag terug naar huis. O kon ik ook maar….maar wij hebben nog 4 dagen Harz tegoed. 160 km rijden naar Goslar – Hahnenklee……hoever kan het zijn?
Voor het ontbijt had ik het meeste al ingepakt. Na die tijd dus redelijk snel de auto ingepakt en voor 10 uur waren we op weg. In goed overleg besloten we niet via de snelweg maar de hopelijk veel mooiere binnenweg te nemen naar Hahnenklee. Tom tom elke keer van stadje naar stadje ingesteld. De eerste stop was bij Harzgerode. Daar werd een kersvers bruidspaar op de foto gezet. Leuk om te zien. Harzgerode is maar een klein stadje, op een ieniemienie terras hebben we wat gedronken en zijn we nog even in gesprek geraakt met de uitbaters. De dorpskern van Harzgerode blijkt zo’n 400 jaar oud te zijn. Nu zal ik niet zeggen dat het er ook echt zo uitzag maar dat de tijd er stil gestaan heeft was wel duidelijk. Een aantal decennia terug in de tijd was het er wel. Op aanraden van de uitbater zijn we nog even een blik wezen werpen in het kerkje. Bij het verlaten van de kerk vroeg mijn lief natuurlijk of er in de buurt nog ergens een grenzmuseum was. Oeps…..de man schrok zich te pletter. Een grenzmuseum!
Dat bleek er dus niet te zijn, dat was veel te ver daar vandaan.
Terug bij de auto de tom tom opnieuw ingesteld en naar Tanne gereden, tenminste…..dat dacht ik. Ineens zagen we een bord Teufelsmauer…… Daar konden we natuurlijk niet zomaar voorbij rijden. Vanuit de verte zagen we al een soort Bastei achtige stukken steen aan de horizon, de aanwijsborden gevolgd en de auto geparkeerd. Hierna volgde en beste klim en konden we ons vergapen aan een fabelachtig uitzicht. Zo prachtig. Natuurlijk hield het foto’s nemen daar bij mij niet meer op. Mijn lief was ik inmiddels kwijt, die was de kersenboomgaard ingedoken en liep alle kersen waar ie bij kon op te eten.
Tijdens het foto’s nemen kwam ik tot de ontdekking dat we niet naar Tanne gereden zijn maar waarschijnlijk naar Thale……op een steen stond namelijk iets van Hexentanzplatz….uh….dacht ik toen…die ligt veel hoger dan Tanne? Oeps….straks maar even kijken.
Na de bezichtiging van de Teufelsmauer zijn we nog even naar de overkant van de weg gelopen want daar was nog een oude DDR brug te zien. Er zullen weinig mensen zijn die dat ding nog een blik waardig keuren, maar uiteraard is het voor lief een curiositeit waar ie likkebaardend naar kan gaan staan kijken.
Terug in de auto bleek mijn vermoeden juist. We waren niet in Tanne maar in Thale…hihi….met het omrijden hebben we toch maar mooi die Teufelsmauer meegepikt. Ach ja….tom tom verkeerd ingesteld, gewoon niet goed gekeken, onder het rijden het ding naar een andere plaats gedirigeerd en de autoaanvullig blindelings gevolgd. (wordt blijkbaar toch echt tijd voor een andere bril!)Dan kom je soms op een iets andere plek terecht dan bedoeld. Geeft niks want dit was een prima plekje om even te vertoeven. Nu de tomtom juist ingesteld en op weg naar Goslar – Hahnenklee.
Dat ging goed tot Mägdeburg, daar stond weer één of andere aanduiding van iets industrieels.
Kon niet ver weg zijn dus togen we erop af. Het bleek een verlaten pand te zijn waar ooit een fabriek gestaan heeft waar o.a. gasfornuizen en kachels gemaakt werden.
De twee mannen, die via een soort Melkertbaan, het mini museum in stand hielden bleken leuke vertellers te zijn. Eén van de twee heeft zelfs nog een tijd in Eindhoven gewerkt bij Phillips. We kregen een soort van privé rondleiding van ze. Ontzettend leuk om dit zo te mogen zien.
Na het bezoek aan de oude fabriek waar ooit gasfornuizen werden gemaakt, zijn we verder het bos ingereden, een doodlopende weg in, dat zei ik ook maar volgens lief was dat misschien toch niet zo. Terwijl er duidelijk een bord aan het begin van de weg stond. Maar wie niet luisteren wil, die moet maar rijden, dus 5,2 km het bos in konden we toch dezelfde weg weer terugrijden om bij de fabriek dan rechtsaf te kunnen gaan. Dat er nog een hele wereld op zich in het bos is verbaasde hem wel. Er stonden nog huizen, een restaurant, een scouting gebouw enz. Wandelpaden, ruiterpaden, mountainbikers. Een echt walhalla voor natuurliefhebbers dus.
Inmiddels begon de dag al aardig op te schieten, onze hotelkamer zou tot 18.00 uur gegarandeerd zijn maar daarna alleen nog beschikbaar zijn als het hotel niet volgeboekt was. Nu durf ik die gok wel te nemen, want welk hotel zit er tegenwoordig vol? Maar lief kreeg toch ineens de kriebels. Net voor Hahnenklee zijn we nog snel de Lidl ingedoken voor wat boodschappen want morgen is het zondag en dan is alles dicht en ook voor vanavond moeten we nog wat te eten hebben.
Zo kwamen we iets voor half 7 de hotel lobby ingerend. Mooi op tijd, de kamer was nog vrij. En wat voor kamer! Prima hotel, aan de buitenkant ziet het er behoorlijk oubollig uit, maar van binnen is het oké. Op het balkon mooi uitzicht op de bossen van de Harz, waar we later op de avond heerlijk van de ondergaande zon hebben kunnen genieten.
De spullen eerst maar uitgepakt en wat gegeten en daarna het dorpje gaan verkennen. Het is een mengelmoesje van huizen, hotels, en van gebouwen die ooit hotels zijn geweest.
Soms prachtig en sommige straten zijn ronduit triest. De ziel is er een beetje uit. Het is duidelijk dat dit een vakantie oord voor 60 plussers is. Ik begin steeds beter te snappen waarom al die all-inclusive vakantie aanbieders als paddenstoelen uit grond reizen.
Hier willen de jongeren niet meer zitten. Er is niks te beleven voor ze. Wij zijn er blij om hoor, ik zit niet te wachten op gasten die ’s morgens om half 10 al half zat door de straten lopen te zwalken. Maar dit is weer het andere uiterste….
Als ik heel eerlijk ben dan is het wandelen van adres naar adres, logeren bij vrienden op de fiets, nog steeds mijn favoriete vakantiebezigheid. Of gewoon lekker in een huisje zitten op klein park en vandaar wandelingen ondernemen, dat staat als goede 2e genoteerd.
Maar dat is geen van beide deze dagen aan de orde, dus…..geniet ik toch wel van wat er nu allemaal op mij afkomt en gebeurt. De zon schijnt, we hebben prima kamers, het ontbijt is perfect. In dit hotel zijn zelfs de sauna en het zwembad gratis.
Dus wat wil je nog meer?
Hier in Hahnenklee hoef je je wat wandelen betreft niet te vervelen.
Er zijn zoveel wandelpaden aangegeven. Korte, lange, voor elk wat wils…….
Onze eerste dag Hahnenklee zit erop.
Lekker slapen en morgen gezond weer op.
Liefs Anita
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley