2011 0715 Troisvierges

Reisverslag 15 juli 2011.

Schijndel, Clervaux.

Goeiemorgen.
Dit keer eens geen onmogelijke vroege opsta tijden!
Tijden veranderen. Geen wekker gezet en gewoon lekker wakker geworden door het getwitter van de vogeltjes. En…..het is droog! Wat een verademing na zo’n dag als gisteren. Daar is geen droge minuut bij geweest. Maar dat was gisteren. Vandaag een nieuwe dag en wat voor één.

Een relaxte start van de dag, koffie, thee, ontbijtje, spullen pakken. Auto vol, huis nog even nagelopen. Stekkers uit het stopcontact. Planten in veiligheid gebracht in de tuin. Nog even een nalooprondje op mieren en slakken. Maar ook die zijn gisteren bijna weggespoeld. Althans dat hopen we dan maar.
Het ziet er allemaal vredig en mooi groen uit in de tuin. De weerberichten beloven niet heel veel goeds, dus dat zal het ook volgende week allemaal nog wel mooi groen wezen.
Wij gaan er mooi even tussenuit!

De tomtom ingesteld, Clervaux is ons doel voor vandaag. De afgelopen week nog even gebeld naar het hotel. Maar mijn Frans is niet zo geweldig en het bandje wat in mijn oor tetterte voorspelde niet echt veel goeds. Het klonk een beetje als…..dit nummer is niet meer in gebruik, controleer het nummer en probeer het opnieuw! Oeps….zou het hotel nog wel bestaan? Daar konden we niet echt wijs uit worden. Het internet heeft weinig geheimen tegenwoordig maar over dit hotel konden we toch niet heel wijs worden. Op hoop van zegen dan maar. We hebben nog een escape in Trois Vergieres. Daar zijn al de hele week 4 kamers in de aanbieding. Het moet wel heel raar lopen willen we daar misgrijpen! De tent laten we dus ook thuis. Want stel je toch eens voor dat Donar en Wodan net zo’n humeur hebben als gisteren! Dat risico willen we maar liever niet lopen.

De hele reis van vandaag is een beetje een flash back van Hein. Echt zo leuk. Het doet me een beetje denken aan mijn reis met Trudi vorig jaar. Ook toen zijn we allerlei plaatsen gaan bezoeken die voor ons in een grijs verleden belangrijk zijn geweest. En eigenlijk is dat vandaag net zo. Hein is in zijn jeugd vaak in Luxemburg geweest en wil mij graag allerlei voor hem belangrijke plekjes laten zien. Het is zo leuk om op deze manier een kijkje te nemen in iemands leven.

Parkeerplaats Knuvelkes was de eerste stop! Daar ging normaal gesproken het hele reisgezelschap aan de koffie en de sanitaire stop. Wij zijn een dag eerder weg dan onze medereisgenoten, dus hebben we hier gewoon gezellig koffie zitten te drinken met z’n tweetjes. Jammer dat de kersen die onder de boom lagen al te ver platgetrapt waren. En de nog goede kersen te hoog hingen anders…….tja…..goeiekoper zijn ze niet te krijgen, dan hadden we er zeker een hele berg van gevat.
Maar helaas zonder ladder begon je hier niet veel en om nu op je eerste vakantie dag halsbrekende toeren te gaan uithalen dat is natuurlijk vragen om ellende.
Dus lieten we de kersen voor wat ze waren en hebben we na de koffie de reis naar Clervaux hervat.

Het landschap is al danig aan het veranderen, we zijn al helemaal in vakantie stemming.
De grauwheid van de omgeving van Luik hebben we inmiddels achter ons gelaten, de natuurlijk wordt steeds mooier en mooier. Aan het eind van de ochtend arriveren we in Clervaux. Waar we al een beetje bang voor waren werd hier werkelijkheid. Het hotel waar we zo graag hadden willen overnachten bestaat helaas niet meer. Er wordt druk gebouwd. Steigers, bouwlieden, bouwhekken. Je kan er nauwelijks een fatsoenlijke blik naar binnen werpen. Aan de ellende van de dakconstructie te zien is deze verbouwing / renovatie geen overbodige luxe. Maar wat nu? Clervaux is op zich een leuk stadje om te vertoeven.
Naast het beoogde hotel staat nog een hotel en we gaan eens even buurten. De prijs die daar genoemd wordt voor 1 nachtje is voor twee van die centenknijpers als wij volstrekt onaanvaardbaar. Dus…..met de wetenschap dat we Troisvierges nog als escape hebben laten we dit hotel voor wat het is. We horen hier wel dat het ‘oude’ hotel door deze organisatie is opgekocht en wordt omgebouwd tot 5 sterren hotel. Nou dat kunnen we dus voor de toekomst ook wel vergeten! 5 sterren…..ja en ook dito prijzen dan. Mooi niet dus, daar trappen wij niet in!

Een rondje Clervaux is ook hier een rondje nostalgie. In gedachten zie ik Hein en zijn vrienden, als tieners, hier sjouwen met een veel te zware tent, blikken bier, bbq- worstjes enz.
Ooit zijn ze hier met de trein aangekomen en hebben een aantal nachten gekampeerd. Dikke schik natuurlijk. Ondanks dat het een dorp is waar weinig te beleven valt. Zeker voor tieners.
Erg veel meer dan lopen van de camping naar het dorpje richting super en snackbar hebben ze dan ook niet gedaan. De camping bestaat nog, en heel even hadden we de illusie dat we misschien het chalet wel voor 1 nachtje mochten betrekken, maar deze bleek helaas verhuurd. Het had leuk kunnen zijn.
Aangezien we nog veel meer plannen hebben voor vandaag blijven we niet al te lang hier nutteloos plakken. We pakken de auto en gaan naar onze escape in Troisvierges.
Hotel le Amis of zoiets moet het zijn. Gelukkig hebben we Tom mee en die brengt ons in no-time daar waar we willen zijn. Bij het binnen rijden van Troisvierges zien we direct het hotel. We zetten de auto neer en gaan naar de receptie. Daar blijken ze gewoon dezelfde prijzen te hanteren als bij booking.com dus kat-in-het-bakkie voor ons. Kamer gereserveerd. Dat gaat hier trouwens wel heel makkelijk. We kregen zonder ook maar enige vorm van legitimatie of inschrijven de sleutel van de kamer. Even naar boven en kijken wat ons hier te wachten staat. Het is altijd weer een verrassing wat of je voor kamer hebt. Hetzelfde gevoel heb ik ook altijd als ik met de wandelingen bij vrienden-op-de-fiets overnacht. Hoe ziet de kamer eruit, is ie schoon, hoe is het sanitair en vooral hoe is het bed?
Deze kamer blijkt prima in orde. Het is zelfs een kamer waar je met 4 personen kunt overnachten. Ruimte genoeg dus.
Onze spullen gepakt en daarna plan-de-campagne! Gaan we nog naar Luxemburg stad of niet.
Eerst maar eens naar het station.

Daar blijkt dat we nog een 40 minuten moeten wachten op de trein. Helaas gaat deze maar 1x per uur. Toch wachten we. We kunnen nu wel al onze plannen om gaan gooien maar dat is nergens voor nodig. We hebben immers de tijd aan onszelf!
3 kwartier, een biertje, bitterlemon later komt dan eindelijk de trein eraan. De spoorwegen in Luxemburg weten wel hoe ze mensen in de trein moeten lokken. Voor € 4,= p.p. kun je de hele dag op het spoor ‘rondhangen’. Trein in trein uit, het maakt niet uit. Wat je wil. Een lange rit of korte rit het doet er allemaal niet toe. 1 tarief. Geweldig.
De rit naar Luxemburg stad duurt een klein uurtje.

Daar aangekomen hebben we eerst maar een stadplan gescoord en zijn we gaan lopen naar het stadspark in de benedenstad. Luxemburg stad bestaat uit een boven en een beneden stad.
Dat wist ik ook nog van mijn eerdere bezoeken aan deze stad. Het park echter had ik nog nooit bezocht. Nu dus wel. Een oase van groen zo midden in het centrum. Het deed me een beetje denken aan het stadspark van Weimar tijdens onze DDR vakantie van mei dit jaar.

In deze groene oase was er opeens een miniatuur treintje waar we gratis mee konden rijden. Zo gaaf! Na het gratis rondje besloten we eens op zoek te gaan naar een betaalbare maaltijd. Dat schijnt in Luxemburg stad een behoorlijke uitdaging te zijn. Maar duo Heinita is daarin specialist en na enig rondvragen en kijken, vergelijkend warenonderzoek enz. zijn we neergestreken bij een Turks restaurantje voor een kebab met frietjes.
Voor € 12,00 hebben we ons helemaal klem gegeten hier. En dat midden in het centrum van Luxemburg stad! Als het nog goedkoper kan willen we dat graag horen. Maar ik denk dat we een prima prijs hebben gescoord hier.

Inmiddels begon het vele reizen van deze dag zo langzamerhand zijn tol te eisen en besloten we de trein van 19.15 uur terug te nemen naar Trois Vergieres. Na deze zouden er nog 2 treinen terug gaan dus echt veel haast maakten we niet.
De trein ook niet zo bleek op het station. Eerst was er 5 minuten vertraging daarna 10 en daarna werd het nog leuker. Ineens was de aankondiging van het bord verdwenen. Wat nu? Dan maar goed luisteren naar de omroepberichten. Oeps……kon ik nu maar iets beter Frans verstaan. Maar in de wirwar van omroepberichten begreep ik dan toch dat we naar een ander spoor moesten. Spoor 10 i.p.v. 8. Oké, de hele meute verplaatste zich naar spoor 10. Maar ook daar kwam er maar geen trein. Ineens wel een kapotte trein met die aangesleept werd door een soort van ambulance loc. Dat was dus de boosdoener van alle stilstaande treinen! Want inmiddels hadden we ook wel door dat er geen treinen vertrokken maar ook dat er geen treinen aan kwamen.
Toen de boosdoener afgesleept was kwam er weer enige beweging in het treinverkeer en …..de passagiers. Want wederom was er een omroepbericht dat ons, alweer, naar een ander perron stuurde. Perron 7 dit maal. Weer een enorme volksverhuizing! Iedereen naar perron 7. En gelukkig kwam daar dan eindelijk met een enorme vertraging de door ons gewenste trein binnen rollen.

Toen Hein’s grote vreugde kregen we nogal veel volk in de coupé….een enorme schoolklas/ scoutingachtige groep jongeren van 9 t/m 14 jaar. Leuk volk. Gitaren mee. En vooral veel mobieltjes. In een mum van tijd wist Hein het voor elkaar te krijgen in slaap te vallen.
Ik heb mijn oren zitten spitsen om van het Luxemburgs iets te kunnen verstaan. Een heel apart taaltje. Het is geen Duits, geen Frans. Het is een vaag soort mengelmoesje van beide talen. Als je denkt dat ze Duits praten lijkt het ineens meer op het Frans en andersom.
Kortom, het valt niet in 1 uurtje te leren zeg maar. Hoewel ik dat natuurlijk heel graag zou willen!

Terug in Troisvierges zijn we nog even een ommetje wezen maken door de omgeving. Zoals bijna gebruikelijk zoek ik dan een weg door het bos. Heerlijk kleine smalle paadjes. Er was een blauwe route aangegeven. Hein had er zo zijn bedenkingen over maar ik dacht, een blauwe route dat kan nooit een a-b route zijn dus dan moet het wel een rondje zijn en dan kom je vanzelf wel weer op een bekend punt. Voor zover Trois natuurlijk voor ons bekend is.
We kwamen wel ergens anders uit dan ik uiteindelijk dacht, maar toch ook niet weer heel dramatisch uit de richting. Via de Portugeese straat zijn we weer terug gelopen naar het hotel.
Nog heel even een praatje gemaakt met een Portugeese dame met een heel klein hondje.
Hein genoot. Portugal zit in zijn hoofd, zijn hart en heel zijn leven!
Ik begin het steeds beter te begrijpen. Alhoewel ik vandaag af en toe wel een beetje simpel werd van zijn Portugelogie zeg! WB is wat, maar zijn Portugelogie wordt je soms ook gek van! Ik weet niet waarvoor we een groter potje moeten gaan neerzetten straks. Hopelijk heeft ie vandaag al zijn Portugal kruid verschoten. Van mij mag ie wel overschakelen op WB nu! Hihi…..
Vandaag stond dan ook geheel in het teken van terugblikken en dat zal de komende dagen zeker anders worden want het is voor allemaal nieuw. In Romagne is nog niemand van het gezelschap geweest. Na nog een paar drankjes in de bar van het hotel zijn we naar onze slaapkamer gegaan. Eerst maar op vliegenjacht, die zitten er hier genoeg. Hopelijk blijven ze ons niet lastig vallen in onze slaap!
Morgen nog een lekker ontbijt in dit hotel en dan op doorreis naar Romagne.
Slaap lekker en tot morgenochtend