2008 0914 pp Steensel - Heeze

Pelgrimspad
14 september 2008.
Steensel – Heeze

Station 7.30, fiets weggezet, kaartjes gekocht en op naar de trein. O, wonder hij is een keertje op tijd. 7.40 uur. We zijn op weg. Heerlijk na al die weken weer eens een lekkere lange wandeltocht. De hele week heb ik mezelf al op lopen peppen en moed in lopen praten dat het ‘maar’ 24 km is. Eigenlijk iets teveel maar het kon gewoon niet anders met de treinverbinding enz. Puzzelwerk van Tine en mij leverde steeds weer deze afstand op. Dus…..we gaan er gewoon voor.

10.10 uur, precies volgens schema, konden we vertrekken vanuit Steensel. We begonnen daar al heel leuk door nog een klein stukje wijk en zo de bossen in. Zo’n mooie natuurlijke overgang van bewoond gebied door mensen naar het bewoonde gebied van de beesten. Prachtig.
We hadden wel het gevoel echt weer op gang te moeten komen want we hebben best moeten zoeken naar alle aanwijzingen. Dicht bij de woonkernen was er volop gestickerd en geverfd maar in de bossen en de buitengebieden was het toch wel even uitkijken geblazen.

Tja, en als je twee dames bij elkaar zet die de laatste 8 weken elkaar niet veel gesproken hebben kun je je voorstellen dat het opletten op de tekens en de tekst in het boekje op dat moment niet de hoogste prioriteit heeft. En dat werd natuurlijk afgestraft. Op een gegeven moment werd het pad steeds slechter en slechter en ook de markeringen waren gewoon op!
Oeps, toch niet helemaal goed gelopen. Dan toch maar terug naar het punt van waar we allebei nog zeker waren. Het was gelukkig maar 1 lange bemodderde boslaan dus dat scheelde.
Toen we nu dus voor de 2e keer de afslag zagen en er van de andere kant op aan kwamen lopen zagen we wel direct de markering. Hé hé hij zat ook wel erg verstopt als je vanaf de andere kant aan komt, dus logisch dat wij hem niet gezien hebben. Nou ja, beter opletten en minder kwekken is misschien ook een aanrader.

Nu op weg langs de anti-autowal, die we nooit gezien hebben, en verder met de route. Weer een mooi deel langs akkers en bosranden.

Onderweg hebben we nog een keertje gerust, en wat gegeten. Erg veel horeca was hier niet te bekennen. Dus dan maar op een stapel stenen in het zonnetje gaan zitten en de lunch verorberd. Want ook bankjes waren dit keer niet in de aanbieding.

Nog geen kwartier na onze lunch kwamen we bij de volmolen terecht, juist ja, toch een restaurant. Nou dan maar wel even de thee en de toilet dachten we. Zo gezegd zo gedaan. Daarna weer verder. Op naar de hut van Mie Pils, of ook wel de Aalster hut.
Dat duurde nog wel even voor we daar waren en het was er ook nog een mieters druk. Er liep een mannetje of 6 te bedienen op het terras maar wij, die in de serre neergestreken waren, werden mooi over het hoofd gezien. Nou na 10 minuten hielden we het voor gezien en zijn we onverrichter zaken maar weer vertrokken. Wel jammer want dit was, als het goed is, een pleisterplaats en mogelijk zouden ze een mooie stempel voor ons paspoort hebben. Ja je kunt niet alles willen toch. Misschien wel willen maar dat het dan zo ontzettend veel tijd moet kosten daar hadden we beiden toch niet zo’n een trek in. Het begon al best laat te worden en wilden we nog een beetje op tijd thuis zijn dan was doorlopen toch wel de beste optie.
Ook de spieren begonnen zo langzamerhand te protesteren dus te lang blijven zitten zou daar zeker geen goed aan doen.

Het weer is de hele dag super geweest. Mooi droog en zonnig, de jas heeft de hele dag in de tas gezeten. Alleen ’s morgens naar het station was het frisjes en heb ik hem aangehad, maar eenmaal aan het lopen was het gauw gedaan ermee. Hup uit en in de tas. Super gewoon.

Het was ook echt zo’n dag dat alle mensen dachten; Nog even genieten van het mooie weer!
Te paard, te voet, op de fiets, het leek wel alsof iedereen er op uit wilde.

Uiteindelijk waren we om 16.30 uur bij het station van Heeze. Net een kwartier te laat voor de trein dus moesten we 3 kwartier wachten. Het bankje stond mooi in de zon dus die 3 kwartier hebben we lekker bij zitten komen en ons laten verwennen door de zon. Wat een luxe!

Zelfs de NS was ons goed gezind want alle aansluitingen klopte en in Utrecht hadden we nog een trein eerder dan gepland. Ondanks het oponthoud van een zwartrijder die hardhandig door het treinpersoneel op het perron naar de grond gewerkt werd. Hij protesteerde hevig maar het mocht allemaal niet baten. Gelukkig werden zijn woorden geen waarheid want dan had er nog maar weinig personeel gestaan vrees ik. Hij maakte ze uit voor alles wat mooi en lelijk was. Als ie bekeuringen zou krijgen voor alle keren dat ie een ambtenaar in functie beledigde dan was ie nu denk ik een jaarsalaris armer! Geeft niks moet ie maar niet zo stom doen. Wij betalen tenslotte ook gewoon voor ons kaartje. Moet hij ook maar doen. Maar zoals gewoonlijk zal hij er wel weer met een milde straf vanaf komen. Aanpakken dat soort tuig!

Om even voor 19.00 uur rolde onze trein het station van Ede weer binnen en zat onze wandeldag erop. Het was weer geweldig. Erg veel foto’s heb ik deze keer niet gemaakt. Het was heel veel bos en akkers. En dat hebben we al zo vaak gefotografeerd dat daar wel een beetje de lol van begint weg te gaan. Nog 2 van dit soort etappes en dan gaan we weer wat meer de bewoonde wereld in. Hopelijk komen dan de kerkjes en de kapelletjes weer tevoorschijn.

Op naar Heeze de volgende keer. Een uitdaging want dan mag er weer een overnachting in. Daar zullen we heel goed naar moeten zoeken. Gaat vast wel lukken.

Deze zondag pakken ze ons niet meer af. Lekker gewandeld, heerlijk bijgeklets en genoten van het mooie weer. Wat wil je nog meer….? Niets toch.