MIdwinterwandeling

Station Molenhoek is de plek waar we verzamelen vanmorgen. Net op tijd om de eerste pelgrim voor te zijn arriveer ik op de parkeerplaats. Al snel melden de pelgrims zich en in een mum van tijd is de groep compleet. We drinken nog een kofferbak koffie/thee en eten een speculaasje en dan kunnen we vertrekken.

Van Limburgse Pelgrims horen we dat verder naar het zuiden de zon schijnt. Wij moeten het nog doen met een licht omfloerst zonnetje achter de wolken. Gelukkig heb ik mijn lijntje met St. Clara en als het even meezit dan komt het hier ook goed.

Vandaag gaan we een route lopen die door Jan Hein bedacht is, onderweg zal hij vertellen over de bijzondere plekken waar we langskomen. We stappen langs het spoor over de Maasoverbrug richting Katwijk. Over het fietspad langs de Maas lopen we naar het pontje bij Cuijk. Bij het bord van de Via Valentiniana houden we even stil en verteld Jan Hein over de oude romeinse weg die daarmee bedoeld wordt. Nu is het een fietsroute die te vinden is op Fietsen over de Romeinse weg - Fietsroute De Romeinse weg Een route tussen Cuijk en Boxmeer lang allerlei oude bezienswaardigheden.

Als we aankomen bij de pont ligt ie natuurlijk net aan de andere kant, we luisteren naar de uitleg over het handelsverleden en de geschiedenis van het dorp (voormalige stad) Cuijk. De Martinus kerk torent hoog boven alles uit en is een mooi samenraapsel van bouwstijlen wat ook meteen duidelijk maakt dat er hier een rijke geschiedenis met het nodige geweld is geweest.

We hebben een privéovertocht met ons kleurrijke gezelschap. Aan de overzijde stappen we lekker door.

Het zonnetje heeft de wolken inmiddels grotendeels verdreven en ze verwarmt ons tijdens het lopen. De vogeltjes fluiten en wij stappen vrolijk babbelend door. We hebben er mooi de pas in arriveren iets vroeger dan gepland bij de Malle Jan in Plasmolen. We duiken eerst met z’n allen de toilethoek in en genieten daarna van een heerlijke bak koffie/thee en de lunch. Net voor we de lunch geserveerd krijgen bedank ik namens de regio de vrijwilligers die deze wandeling hebben mogelijk gemaakt. Ik zeg het hier nogmaals, dank je wel Emmy, Jan Hein en Ton voor jullie inzet. Trots op jullie dat we zo het - Met Elkaar Voor elkaar - motto in onze regio kunnen blijven uitdragen.

Rond 13.45 u stappen we met volle magen de deur weer uit en maken we ons op voor de beklimming van de Jansberg en zijn iets kleinere soortgenoten. Bult op, bult af, bult op, bult af. Bleef de groep op het eerste deel nog een beetje compact daar is nu geen sprake meer van. We lopen wat verder uit elkaar. Het is lastig om bij zoveel inspanning nog te blijven praten. Gelukkig wachten de snellere lopers bovenop de bulten op de wat langzamere zodat we toch als groep bij elkaar blijven.

Het is zo leuk om weer met zoveel pelgrims op pad te mogen, het enthousiasme te horen en verhalen te delen. Nu de lente weer in aantocht is hoor ik om mij heen verhalen over plannen waar dit jaar te gaan lopen. Mooie dromen die hopelijk voor iedereen ook gaan uitkomen. Lange wandelingen of wat korter het maakt allemaal niet uit. Zolang ieder er plezier aan beleefd is het goed.

Op de Mookerheide komen we de grote grazers tegen. Wat een imposante beesten zijn het zeg. Wauw. Rustig kauwend lagen ze onder de bomen of stonden langs de rand van het pad. Op gepaste afstand en met respect voor hun aanwezigheid zijn we ze voorzichtig gepasseerd. Wat zullen ze gedacht hebben van zo’n kleurrijk lint aan pelgrims die aan ze voorbij getrokken zijn?

Bij het bankje bovenop de best wel stevige bult verteld Jan Hein ons over de slag om de Mookerhei in 1574. Lastig voor te stellen dat er hier flink gevochten is tijdens de 80 jarige oorlog en later ook in de oorlog 1940-1945. Als je het allemaal achter elkaar zo hoort is het toch bijna niet voor te stellen dat we als mensheid oorlogen blijven voeren door de eeuwen heen. Het lijkt wel alsof we er maar niet van willen leren. Gauw verder en niet te lang bij stil blijven staan. Laten we genieten van het nu, van de prachtige natuur, de grote grazers en het fantastische uitzicht. We zijn inmiddels allemaal weer een beetje op adem na het beklimmen van deze bult dus kunnen we weer door. Via hele smalle op en neer gaande zandpaadjes bereiken we een volgende top en verlaten we de Mookerheide.

We passeren een scoutingterrein en een mountainbikeparcours wat aangelegd is op een voormalig vuilstortterrein. We steken een drukke weg over en lopen zo door het bos en over de heide naar de uitkijktoren. Het windstille en heldere weer lokt een groot deel van de pelgrims naar hogere sferen. Daar genieten we van het uitzicht. Best hoog als je daarboven staat. Er worden heel wat foto’s gemaakt. Als iedereen weer met beide benen op de grond staat is het tijd om aan het laatste stuk van dit mooie traject te beginnen. Bij het fietserstunneltje nemen we afscheid van een klein deel van groep die alvast de thuisreis aanvangen. We zwaaien ze uit en lopen door naar het van der Valk restaurant.

Daar genieten we van een hapje en een drankje tijdens het Café St. Jacques.

Na afloop blijven we nog met 6 pelgrims over die van hun maaltijd genieten bij van der Valk. Ook hier weer mooie gesprekken en boeiende verhalen die over tafel gaan.

Moe, voldaan en met een heel goed gevoel over deze prachtige dag zit ik later op de avond thuis op de bank. Wat een geweldige dag weer om op terug te kijken.

Dank aan ieder die erbij was deze mooie dag, dank ook voor jullie mooie bijdrage in de donativopot.

Ik hoop jullie allen weer gauw terug te zien bij de vele mooie activiteiten die we als regio op de agenda hebben staan. Verder wens ieder toe dat alle mooie camino plannen die jullie gedeeld hebben dit jaar werkelijkheid mogen worden.

Tot ziens.

Pelgrimsgroetjes,

Anita