2015 0809 Trekvogelpad Doorn - Amerongen

2015 0809 Trekvogelpad Doorn – Amerongen

De prachtige wandeling van Rhenen naar Amerongen vroeg erom een vervolg te krijgen. Vandaar dat we vandaag de auto weer in Amerongen hebben geparkeerd en dit keer de bus de andere kant op hebben genomen. Het centrum van Doorn is vandaag de bestemming die we met de bus bereiken.

Zoals gebruikelijk moeten we even zoeken naar het beginpunt van de route. Dat lijkt hier niet zo heel moeilijk, we zijn er snel uit, lopen over het plein bij de kerk en het raadhuis en spotten al snel de zo vertrouwde rood-witte markeringen. Op het pleintje ‘schrijft’ Simon Vestdijk rustig verder. Laat zich door ons niet storen.

We lopen langs huis Doorn. Het huis is hermetisch afgesloten door een enorme ijzeren poort. De inrichting van huis Doorn is afkomstig uit paleizen in Berlijn en Potsdam zo lezen we in ons gidsje. Keizer Wilhelm is de laatste bewoner geweest van huis Doorn. Van 1920 tot aan zijn dood in 1941 heeft hij hier gewoond. Dat hij flink huisgehouden heeft met bomen kappen op het uitgestrekte landgoed is zelfs nu nog goed te zien. Wat een kaalslag!

We lopen over de uitgestrekte asfalt wegen naar Langbroek en passeren de restanten van kasteel Lunenburg. Alleen de woontoren staat hier nog van overeind. Van wat ooit was is niks meer te zien helaas. De brink van Langbroek is een pittoresk dorpsgezicht.
Mooie 19e eeuwse huisjes en een 18e eeuwse kerk. De mis is net begonnen maar de droevige klanken die er naar buiten komen van de volkszang zijn nu niet bepaald uitnodigend om in de kerkbanken neer te strijken. Als we dat doen komen we de rest van de dag vast niet meer vooruit. Wat een droevenis zeg! De zon schijnt, wij kijken omhoog naar de mooie blauwe lucht. Bedanken St. Clara voor het mooie weer en vervolgen onze weg.

We passeren een donjon, een woontoren uit de 14e eeuw. We realiseren ons dat we door een gebied lopen met een rijke geschiedenis. De landhuizen en resten van kastelen volgen hier in rap tempo elkaar op. Heel even zijn we het spoor bijster, we vinden geen rood-witte markeringen meer maar wel een klompenpad, het cothemerpad, dan dat maar denken we, zal vast wel goed komen. Dat kwam het ook wel maar wel met natte voeten. Het gras waar we door liepen was nog nat van de dauw. 3,5 km verder kwamen we weer uit op een asfalt weg en zaten we meteen weer op de juiste route.
Nog geen km verder was een tuineigenaar net een uitspanning begonnen voor wandelaars en fietsers. Op een mooier punt kon ie niet zitten. We hebben bij de vijver in zijn uitgestrekte tuin een heerlijk kopje thee gedronken en een cakeje gegeten. Wat een mooi initiatief. Deze mensen vinden het leuk om anderen mee te laten genieten van wat ze zelf in 20 jaar hebben opgebouwd. Hoe lief is dát? (voor de liefhebber, het is vlakbij km 207 uit het Trekvogelpadboekje krt 34, aan de Gooyer Wetering )

We trekken weer verder en lopen via lange rechte asfaltwegen naar Darthuizen. Het vele asfalt vandaag is een beetje een domper na de bijna geheel onverharde wegen van gisteren. Ben blij dat ik mijn wandelstokken mee heb en lekker kan leunen op ze.
Via Darthuizen bereiken we het randje van Leersum. Onze zoektocht naar een terrasje voor nog een bakkie thee en een versnapering loopt op niets uit. Volgens het boekje zou er een camping in de buurt moeten zitten. Maar helaas pindakaas. Of hij zit gewoon te goed verscholen of het is zondag en alle vlaggen, uithangborden en andere toeters en bellen zijn opgeborgen. Er zit niets anders op dan even verder in het bos maar op de boomstammen te pauzeren. Even de schoenen uit en een beetje relaxen. Het is warm, de lange kaarsrechte wegen alsfaltwegen eisen hun tol. Pff…de puf is er wel een beetje uit.
Gelukkig is het nog maar zo’n kleine 3 km tot de auto.

Het trekvogelpad…..een pad met mooie maar ook met vreselijke saaie stukken ertussen.
Ik heb er een beetje een haat-liefde verhouding mee. Na zo’n dag als gisteren kan ik niet wachten om er weer mee verder te gaan, maar na vandaag denk ik……gauw een ander pad kiezen. Hoewel….als ik dan verder blader in het boekje en toch weer, denk ik, mooie stukken erbij zie, ja dan……nee, dan denk ik toch echt……op naar een volgende keer dat we onze stapjes op dit LAW pad mogen zetten.

Voor vandaag is het mooi geweest. We zijn er klaar mee. Na nog een lekker Italiaans ijsje in Amerongen waren we blij weer bij de auto terug te zijn.