2008 1012 Heiligenbergerbeekroute

Ede, 12 oktober 2008.

7.30 uur! Uit geslapen…. Nou ja, dat niet helemaal maar ik ben, alweer!, wakker en blijf er nu maar uit. Het was een zeer onrustig nachtje.
Om 3 uur Daniël opgehaald van het plein en vervolgens bijna alle keren de klok horen slaan. Alleen die van half 6 en 6 uur heb ik gemist.
Om half 7 kwam Daniël thuis, eh…..thuis? Ja, die was weer weggegaan nadat ik hem opgehaald had. Niet snugger maar ja…..Zelf toch nog maar blijven liggen maar slapen doe je dan niet meer.

Zoals gezegd 7.30 uur opgestaan. Eerst maar even ontbijten, het krantje en verder rustig op gang komen. Rijk had gevraagd een ei te bakken voor onderweg op brood dus dat ook gedaan. Mijn eigen brood gesmeerd voor onderweg. Intussen piepte Victor voor mij de douche in. Even wachten maar.

Nadat Victor naar Lisanne vertrokken was ben ik hem de douche in gesmeerd en was daarna helemaal start klaar voor onze wandeling van vandaag. Wel de tas nog even ingepakt natuurlijk, brood, drinken en wat lekkers voor onderweg, fototoestel, stokken, zakdoek en niet te vergeten de strippenkaart.

De planning was rond 9.15 uur te vertrekken. En dat is gelukt. We waren ruim op tijd in Amersfoort zodat we daar op ons gemakkie konden uitzoeken waar of we de routebeschrijving op konden halen. Dit bleek gewoon bij het loket te zijn. Er was wel een meneer voor ons die behoorlijk wat tijd nodig had, er was weer eens een treinstoring aan de gang bij Gouda en als je dan naar Rotterdam moet en er rijden helemaal geen treinen via Gouda dan wordt het toch behoorlijk lastig.

Ruim op tijd voor onze bus zou vertrekken hebben we de routebeschrijving weten te bemachtigen. Rijk heeft nog snel een bakkie koffie genomen en om 10.15 uur zaten we dan in de bus naar Woudenberg. Om 10.45 uur stapten we uit de bus en kon onze wandeling beginnen. Het eerste stukje was een déjà vu. Dit was het eerste stuk van ons eerste klompenpad in 2005. Toen hebben we een route gelopen van 16 km en zaten we daarna helemaal stuk. Wat was dat toen zwaar. Maar ja toen waren we niets gewend. En nu…? Hopelijk gaat het vandaag beter want er staan nu een kleine 18 km op het programma.
Inmiddels hebben we ook een stuk meer ervaring en al heel wat loop kilometers in de voeten.

Direct aan het begin van het pad mijn stokken in gereedheid gebracht want het was gelijk grashoppen natuurlijk. Omdat het ’s nachts al behoorlijk afkoelt was het gras lekker nat. Maar goeie wandelschoenen en je merkt er niets van. Broek een beetje oprollen en klaar is kees. Gewoon doorbanjeren dus. Van het ene overstapje naar het andere, tussen de koeienvlaaien en schapenkeutels door. Bij het sluisje gingen we naar links waar we de vorige keer naar rechts over de sluis moesten. Het was dus echt maar een klein stukje hetzelfde. Eerst was het hier nog een verhard fietspad maar al snel werd ook dit weer grashoppen. Lang leve mijn stokken! Een heel stuk hebben we langs het water gelopen en opeens moesten we scherp naar links een trapje af, een slootje over, en vervolgens de bush in.

Even verderop door een soort van klaphekje met een fikse modderbrij eronder. Dit bleek het begin van een wandelpad via een oude spoordijk van eeuwen geleden. Van wat ooit eens het spoor geweest zou moeten zijn daar zag je echt niets meer van terug. De omgeving was er wel prachtig, iedere keer mooie doorkijkjes. Wat dat betreft is de beschrijving van internet perfect. De omgeving zoals die geschetst is, is inderdaad prachtig.

Het weer deed vandaag ook zijn uiterste best goed voor de dag te komen. Het duurde wel even voor de zon door kwam maar toen ie er eenmaal was konden de jassen in ieder geval in de tas. Echt super.
We hebben op diverse bankjes kleine rustpauzes ingelast want horeca onderweg was er niet te vinden. Dus dan maar gewoon zo even zitten. Niet overal was het even aangenaam want als je een beetje op de wind zat dan koelde je toch best snel af. Maar ja het is tenslotte als oktober dus wat mouwen we nu? Het was echt super, alleen zijn we bij 1 punt voorbij landgoed Den Treek niet goed uitgekomen. We hadden netjes de markeringen gevolgd en ineens waren ze op. Er stond iets in de beschrijving over een vijfsprong maar ook daar kwamen we niet goed uit. Dat heeft ons jammergenoeg een hoop tijd gekost. En onnodig rondlopen in het bos. Letterlijk want ineens waren we toch weer waar we al eerder geweest waren en nu was er nog maar 1 mogelijkheid over, en dat was naar de weg toelopen in de verte en daar maar verder zien hoe we eruit zouden komen. Tot onze grote verbazing kwamen onder het lopen ineens toch weer markeringen tegen en zaten we weer op de route. Zo konden we toch nog onze route helemaal afmaken.
Al met al is ie zo wel een 20 km geworden.

Na dit bosrijke gebeuren liepen we Amersfoort weer binnen. Via een prachtig stadspark, diverse bruggetjes over de Heiligenbergerbeek, en de mooie binnenstad zijn we uiteindelijk weer bij het station uitgekomen.

Om 16.15 uur waren we weer bij de auto. 5,5 uur over +/- 20 km. Niet gek toch? We kijken terug op een heerlijke wandeldag. Het was vermoeiend maar we zijn zeer voldaan weer huiswaarts gekeerd.
Bij thuiskomst bleek Daniël nog zwaar in dromenland te liggen. En Victor bij Lisanne te zijn. Het is dus een lekker rustig dagje thuis geweest.

Ik ben eerst de douche in gevlogen om al die geplaagde spieren eens lekker te verwennen met warm water. Daarna maar aan het eten begonnen wat we voor vandaag maar lekker makkelijk hebben gehouden. Frietjes, sla en kip.

Nu verder niets vanavond. Vroeg naar bed. En hopelijk nu eens lekker doorslapen. Morgen gezond weer op. Nog lekker nagenieten van deze tocht en stiekem het vizier al weer op een volgende tocht richten. Misschien wel al volgende week. We zullen zien.