2016 0506 Geelbuikloop

2016 0605 Geelbuik loop

30 km Oudewater

Eindelijk was het dan zover, de Geelbuik loop in Oudewater. Heb de afgelopen weken heel wat keren de herkomst van onze stadsnaam moeten uitleggen als ik vertelde dat ik de Geelbuik loop ging doen.

Oudewater was in de zestiende en zeventiende eeuw een belangrijke producent van touw. De omgeving produceerde daartoe de grondstof hennep. De inwoners van het stadje heten tot op vandaag Geelbuiken, omdat de touwslagers gelige gedroogde hennepvezels om hun buik wikkelden. (wikipedia)

Om 8 uur meld ik me bij de start in de Unio kantine. De formaliteiten zijn snel afgehandeld en na een appel, bidon water, en een kopje thee kan ik op pad. Het is nog heerlijk rustig, de temperatuur al dusdanig dat jas en bloes in de tas kunnen blijven. Waarom heb ik die eigenlijk meegenomen?
Het ziet er prachtig en veelbelovend uit voor vandaag. Oudewater heeft iets met organiseren en mooi weer. Ik denk dat men hier stevige banden met St. Clara heeft.

Al snel begeef ik me langs de Hollandse IJssel, het is hier zo mooi. De boten en bootjes langs de kade, de oude huisjes aan de andere kant van mij. Het is zo gewoon voor mij, maar nog steeds bijzonder. Onder de brug door loop ik richting Hekendorp en mag dan kiezen. Onverhard of verhard verder gaan. De weg naar Hekendorp is mooi, maar heb ik vroeger zo vaak gefietst die ken ik zo langzamerhand wel. Ik kies voor de onverharde optie en loop het Hollandse IJsselpad. Tja…..hier had een zeis geen overbodige luxe geweest maar dat wist ik nog van 2 jaar geleden, toen ik het eerder genoemde pad liep. Was ook in juni en ook toen stonden de bloemen en planten tot aan mijn middel op sommige stukken. Het beeld van de trekschuit licht er zieltogend bij, dat is jammer. Was zo’n markant gezicht. Ik geniet van het uitzicht over de IJssel en kom stapje voor stapje dichterbij Hekendorp. Over de Goejanverwelle sluis ga ik richting Haastrecht en vandaar verder naar de Vlist.

Het is er zo mooi, de vogelgeluiden, de kwakende kikkers, de molens, de vergezichten, de boeren die het gras aan het schudden zijn. Zo vertrouwd, zo gewoon, zo thuiskomen, ik kom helemaal tot rust.
Het lopen gaat bijna als vanzelf. Even voor het dorpje Vlist staat een jongen te vissen. Hij vangt een enorme karper en loopt is helemaal in de wolken met zijn vangst. Hoe leuk is dit. Met mij aanschouwen nog een aantal fietsers het op de kant halen van het enorme beest. De jongen is helemaal beduusd van alle belangstelling. 6 mensen die hem op de foto zetten. Het leek wel of de complete locale pers voor hem was uitgelopen. Na het meten, en foto’s maken heeft hij het beest weer liefdevol terug in het water laten glijden. Zijn eerste Karper ooit! En daar mochten wij getuige van zijn. Hoe leuk was dát.

Ik hou diverse korte pauze’s en als ik ineens een bankje in de schaduw zie, gaan mijn schoenen uit, verorber ik mijn lunch en geniet ik van het voorbij komen van de wandelaars. Ze zijn er dus blijkbaar wel! Ik heb niet de indruk dat er heel veel mensen aan deze tocht mee doen. Waarom niet? Is het omdat de tocht pas de 2e keer georganiseerd wordt? Deze tocht is zo leuk en verdient veel meer deelnemers dan er nu zijn.

De gesprekken onderweg zijn zo leuk. Bij de Viteau rustpunten komen steeds dezelfde gezichten weer bij elkaar. En als we eenmaal de stempelposten bereikt hebben wordt het nog leuker. Er worden grappen over en weer gemaakt. Wat is dit leuk.

De watertappunten zijn vandaag zeer geliefd bij de wandelaars maar ook fietsers en hardlopers maken er dankbaar gebruik van. Vele liters water zijn er getapt. Bij sommige punten stond ook nog een kist appels voor het grijpen. In Polsbroek deelde ‘Roberto’ ijs uit. Dat was helemaal een top momentje. Een mooie oppepper voor het laatste stuk Damweg. De damweg is nog net zo lang als vroeger. Toen vond ik het al een draak van een weg. Gelukkig is het wel beter met het fietspad erlangs, maar toch…..het blijft een ellenlang recht toe recht aan stuk. Het laatste stukje Oudewater in pakken we langs de Hollandse IJssel, enkel wandelaars achter ons volgen het ‘goede’ voorbeeld. Lekker nog een stukje onverhard mee pakken.

Over de Cosijnbrug de stad weer in, langs het stadhuis en zo naar de markt. Waar we worden ontvangen door de organisatie. Startkaart ingeleverd en de beloning in ontvangst genomen. Het zit erop voor vandaag. Wat was het leuk.

Perfecte dag gehad, heel vroeg op, voor dag en dauw naar Oudewater gereden, en dan zo’n prima wandeling beleven, mooie mensen ontmoeten, bijzondere momenten mogen mee maken, heerlijke gesprekken gevoerd, voetje voor voetje de 30 km weg gewandeld. Wat heb ik genoten.
En dat ik na wandeldag 2 ook nog de voetjes onder de tafel bij pa en ma mocht schuiven was helemaal luxe. Niks naar huis rijden. Lekker douchen, eten, en slapen in mijn geboorte stad.

De geelbuik loop, een dag met alles erop en eraan, een dag met een gouden randje. Kijk nu al weer uit naar volgend jaar.

Geelbuik groetjes van Anita