2016 0505 Hemelvaartdauwtrapfietstocht

2016 0505 Hemelvaartdauwtrapfietstocht

4.03 u!!! Tradities hoor je in ere te houden toch? Al weer een uur te vroeg wakker! Wat suf. Vorig jaar had ik het niet eens door en zat ik ook werkelijk een uur te vroeg op de fiets naar mijn dauwfietsmaatjes. Nu liet ik me niet door mijn wekker misleiden en heb me mooi nog een uurtje omgedraaid.

Om 5.50 u stapte ik mijn deur uit om de fiets uit de schuur te halen en het ding te beladen met lekkers voor onderweg. Thermoskan warm water, theezakjes, eierkoeken, brood, fruit, en gekookte eitjes, zo kom ik mijn dag wel door. Onderweg naar de schuur zie ik dat 2 van 4 fietsmaatjes al gearriveerd zijn. Als ik de schuur uit kom is ook nr 3 er. Maar waar blijft nr 4 nu? Wij maar wachten en wachten. 6 uur vertrekken is 6 uur vertrekken toch? Bellen, appen, het wil allemaal niet echt lukken. Uiteindelijk komt er toch geluid aan de andere kant van de verbinding. Nr 4 zit net op de fiets. Ja zeg! Gaan we daar zo vroeg ons bed voor uit? Dit gaat nog wel even duren. We fietsen vast een stukje de juiste kant op. Zo kan nr 4 ons onderweg wel inhalen. Blijven wachten en afkoelen is ook niet echt fijn.

Op het afgesproken punt zijn we dan eindelijk compleet en kan ons avontuur beginnen.
We fietsen door de Sysselt, de opkomende zon is prachtig. Het beloofd vandaag echt een stralende hemelvaartdag te worden. We hebben een lekker tempo en fietsen door het bos naar de spoorlijn, steken die over en gaan verder over de bosbeeklaan naar Renkum. Na Renkum gaan we richting Heteren. En hoera……3x scheepsrecht. Vandaag fiets ik over de PWA brug over de A50 en het is stralend weer. Na 2x door de stromende regen en tegen de harde wind in deze draak van een brug lopend te hebben getrotseerd, mag ik nu genieten van het zonnetje. Is ook best leuk moet ik zeggen.
En de brug lijkt met de fiets een heel stuk korter…….

We rijden richting Elst en kunnen nu eindelijk de fietsrouteknooppunten gaan oppakken. Tot hier was het redelijk bekend en was een kaart niet echt nodig. Het knooppunten boekje wat ik mee heb is inmiddels redelijk achterhaald. Op de borden langs de weg staan duidelijk meer punten aangegeven dan in mijn gidsje. We schrijven hier en daar nog wat nummer tussen degene die ik al had opgeschreven. Ondanks dat zijn we er keien in om hier en daar nog de mist in te gaan. We rijden door Nijmegen. Ook hier weer allerlei roze vlaggen en andere roze uitingen. Nederland is in de ban van de Giro. Wat een geldverslindend evenement is dit toch. Er is al weken een reclame campagne op stoom waar je U tegen zegt.

Hemelvaartdag die tegelijk bevrijdingsdag is. Het is een heel bijzondere dag. Na de oorlog is dit pas 1x eerder voorgekomen en deze eeuw zal het niet nog een keer voorkomen. De vele vlaggen die uithangen laten zien dat we blij zijn met onze vrijheid, dat we dat waarderen, maar hoe omschrijf je dat gevoel nu precies? Vrijheid ….voor ons zo gewoon. Maar als je het nieuws een beetje volgt, dan weet je dat vrijheid helemaal niet zo vanzelfsprekend is. Over de heel wereld zijn mensen op de vlucht. Kunnen mensen niet dat doen of laten wat ze graag willen. Vrijheid geeft je door is het thema van vandaag. Maar hoe doe je dat? Is dat met zijn allen op overvolle feestterreinen als opeengepakt vee naar muziek proberen te luisteren? Het blijft een bijzonder fenomeen.
De bevrijdingsfestivals laat ik aan mijn voorbijgaan. Ik neem de vrijheid om het vanavond op tv te zien. Lekker rustig in mijn eigen omgeving.

Vandaag fietsen we een prachtige tocht. Door bos, langs hei, door polders en steden. Heuveltje op en heuveltje af. Deze tocht heeft zo ongeveer alles in zich wat je kunt wensen. In het bos na Nijmegen komen we een bord tegen Romeinse Toren….misschien een mooie plek voor een korte pauze denken we. We besluiten om een stukje van de route af te gaan en bij de Romeinse toren te gaan pauzeren. Als we na een flink stuk fietsen wel een bankje maar nog steeds geen Romeinse Toren zien besluiten we toch maar om hier pauze te houden. Een voorbij komende wandelaar vragen we om raad. Ze helpt ons meteen uit de droom. De Romeinse Toren is alleen maar een bult in het landschap met een bordje erbij. Verwacht er niet teveel van. Wat een desillusie.

Toch was het wel een bijzonder plekje waar we zaten, ineens hoor ik een raar geluid boven me, ik kijk omhoog en zie…..een zweefvliegtuig. Wát…???? Ja een zweefvliegtuig. Ik wijs omhoog en krijg als reactie….Is ie echt? Ja dit was geen illusie….deze was echt echt….maar waar is ie in hemelsnaam geland? Hij zat al zowat in de boomtoppen! Oeps…..

Als we na onze pauze een weg zoeken om weer op de route te komen, vinden we het antwoord. Achter de bomen waar we op uitkeken blijkt een heel groot ruim veld te zijn waar de zweefvliegtuigen vandaan vertrekken en landen. Raadsel opgelost dus.

We vervolgen onze knooppunten uitdaging en trappen rustig onze km-ters weg. De knieën beginnen inmiddels wel een beetje te protesteren en hier en daar zie ik wat beweging van billen die boven een zadel blijven zweven i.p.v. op het zadel landen. De tegenwind en de bulten in het landschap beginnen hun tol te eisen.

Na 66,4 km komen we aan in Boxmeer. Na wat gedoe bij de kaartautomaat zijn we klaar om ons in een volle trein te wurmen met ook nog eens 5 fietsen. Tja…..Hemelvaart en bevrijdingsdag. Dat het druk zou zijn was natuurlijk te verwachten. Maar zo druk? Oeps….gelukkig paste het allemaal en zijn we na een vlotte rit en een overstap in Nijmegen rond het middaguur weer terug in Ede.

Nog een heerlijke middag nagenieten in het zonnetje, van deze o zo mooie ervaring. Het was een fietstocht in alle vrijheid, met veel blijheid, vrolijkheid, enthousiasme en lol. Wat is het toch fijn om goede tradities in ere te houden. Net als vrijheid geven we dit maar al te graag door.

Fietsgroetjes van Anita