2015 0801 Trekvogelpad Landsmeer - Kinselmeer

2015 0801 Trekvogelpad Landsmeer – Kinselmeer

Op het station zien we de mededeling dat de trein van 7.11 u 25 min. vertraging heeft. Het zal ook eens niet zo zijn! Lang leve de NS. En och wij hadden in de planning staan de trein van 7.24 u te nemen. Dus al met al valt de vertraging nogal mee.
Gelukkig brengt de vertraagde trein, die met opstartproblemen uit Arnhem vertrokken is werd omgeroepen in de trein, ons toch naar Amsterdam Centraal.

Eenmaal in het Amsterdamse vallen we niet eens meer op met onze rugzakken en wandelkloffie. We zijn hier één van de velen. Grappig gezicht allemaal backpackers bij elkaar. Wij op zoek naar een bus die ons nog een stapje dichter bij het beginpunt van onze wandeling zal brengen. Best nog een uitdaging. Gelukkig hebben we de tijd. Uiteindelijk vinden we het busstation. Wie bedenkt dan ook dat zoiets op het dak te vinden is……??? De bus rijdt zijn toeristische ritje naar Landsmeer. Daar doen we nog wat laatste inkopen voor dit weekend en onze wandeling kan beginnen.

Bepakt en bezakt vertrekken we daar waar we enkele weken geleden gestopt zijn. Vrij snel laten we de bebouwing van Landsmeer achter ons. We lopen door de weilanden, trotseren steile hellingen bij bruggen. Er staat zelfs een waarschuwingsbord!
En genieten van de rust en de ruimte die we hier aantreffen. Wat een mooi stukje Nederland hier en dat zo dicht onder de rook van Amsterdam. Het is dat je in de verte de snelweg ziet, maar nauwelijks hoort. Het is hier echt prachtig.

Het lopen met onze volle rugzakken is wel weer even wennen. We gebruiken dit weekend om de spullen te testen die binnenkort mee gaan op onze tocht door België en Frankrijk.
Kijken wat er mee mag, wat er ongetwijfeld ook best nog uit kan. Kortom een beetje pionieren met de spullen.

De zon laat zich vandaag van zijn beste kant zien, de jassen gaan uit, voor alle zekerheid toch maar even de zonnebrandcrème opsmeren. St. Clara is wel heel erg blij met de rookworst die we haar vanmorgen geschonken hebben.

Bij het Noordhollands Kanaal worden we door een vriendelijke pontbaas naar de overkant gevaren. We vervolgen onze route en lopen een stukje langs het water en nemen dan het Laarzenpad door Varkensland. Dat gaat met recht door de weilanden. Een prachtig pad. Grappige bruggetjes die we over moeten van het ene weiland naar het andere. Soms kleine, soms hele hoge, soms alleen maar een plank. En als je denkt dat je alles gehad hebt dan komen er ineens hele drommen fietsers uit het weiland en andere fietsers willen het weiland in! Naast de bruggetjes is een ijzeren gootje waar de fietsbanden doorheen kunnen rollen. Blij dat ik de fiets niet bij me heb! Hihi….
Het ziet er maf uit, al die wandelaars en fietsers tussen de koeien. De koeien kijken niet op of om, zijn inmiddels gewend aan zoveul volk over de vloer. Bij de Kerk Ae is een klein fiets- en voetgangerspontje. We verbazen ons over de tekst op het bord in het water; Welkom in Waterland – vaarsnelheid 6 km – niet op het land
We zijn niet de enige……bij onze medepontgangers gaan eveneens de wenkbrauwen omhoog.

Bij Zuiderwoude is het opletten geblazen, daar loopt ook het Zuiderzeepad. Leuk maar niet voor vandaag. Ons doel is het uiterste puntje van het Kinselmeer bereiken. We lopen de alternatieve route langs het IJsselmeer. Als we de weilanden door zijn en het IJsselmeer bereiken nemen we even een korte pauze om te genieten van het weidse uitzicht over het water. Het is druk op het smalle dijkje achter ons picknickplaatsje.
Dat wordt achter elkaar lopen. Wat is dit toch leuk. Water links en water rechts, als wandelaar een klein schakeltje in het grote geheel. In de verte zien we de camping al. Het duurt nog best een tijdje voor we daar eindelijk zijn.

We checken in en gaan naar het trekkersveldje. Tentje opzetten. Matjes en slaapzakken de tent in schuiven. Een piepklein maar hopelijk redelijk comfortabel onderkomen. We passen er net in met al onze spullen. Dan zie je pas dat er nog best een hoop zooi in een kleine rugzak past. Hebben we dit werkelijk allemaal nodig als we straks in België gaan lopen? Tja…..eerlijk gezegd zou ik niet weten wat ik er nog uit kan laten.
Ik heb niks gemist maar had ook niet echt wat over.

De spullen voor de nacht zijn geregeld, nu de inwendige mens nog van enige versterking voorzien. Dat wordt biefstuk met frietjes en sla. Een prima maaltijd na zo’n enerverende wandeldag. We genieten nog een tijdje van de zonnige zomeravond.
Rond 22 uur is de pijp leeg en zoeken we ons tentje op.

Het is volle maan, blijkbaar wordt iedereen op de camping daar redelijk onrustig van want nog heel lang bleven mensen kletsen, hoorden we nog nieuwe bewoners komen, tentjes werden opgezet. En als klap op de vuurpijl ging onze buurvrouw nog haar potje koken om 2 uur ’s nachts. Dát heb ik in elk geval allemaal niet meer heel erg bewust mee gemaakt. Heb haar wel in de weer gehoord met potten en pannen. Maar hoe laat het was daar had ik werkelijk geen idee van.

Rond een uurtje of 4 moest ik even naar de wc, toen was het redelijk stil op de camping. De volle maan maakte dat we zonder zaklamp onze weg konden vinden. Nou ja …bijna dan. We liepen een klein stukje verkeerd maar uiteindelijk kwamen we toch wel bij toiletgebouwtje. Grappig om zo midden in de nacht over zo’n camping te lopen. Wat wonen er veel houthakkers op een camping! Tjonge….hartstochtelijk wordt de ene na de andere boom omgezaagd. Bijna hilarisch om aan te horen.

Terug in ons tentje ben ik weer snel in slaap gevallen. De ergste hitte was inmiddels verdwenen. Na de lange reis - / wandeldag was ik eerlijk gezegd best wel heel erg moe.
Lekker slapen en straks fit en fris aan het 2e deel van ons weekendje weg beginnen.