2015 0517 Trekvogelpad Koog-Zaandijk - Landsmeer

2015 0517 Trekvogelpad van Koog-Zaandijk naar Amsterdam

Brood, fruit, chocola, eieren, wandelschoenen, goed humeur, mooi weer, ov kaart. Check, check, alles hebben we. Om 7.41 u hebben we de trein gepakt naar Koog-Zaandijk. Het is al weer bijna 2 jaar geleden dat ik daar was. Het Trekvogelpad is gelukkig een heel geduldig pad. Blijft liggen waar het ligt hoop ik.

De NS deed vandaag super haar best ons op tijd in Koog te krijgen. Het weer is prachtig. Samen met een flinke groep toeristen stappen we uit in Koog-Zaandijk. De markering naar Zaanse schans valt niet te missen. We lopen naar de molens en kijken onze ogen uit. De schoonheid van de Zaanse Schans blijft geweldig. Net als de vorige keer dat ik er was is ook nu de voertaal weer Japans, of iets wat er voor doorgaat in elk geval. De grote camera’s hebben plaatsgemaakt voor smartphones en tablets. De toeristen schieten het ene plaatje na het andere en krijgen maar geen genoeg van de molens en het water. Wat een stel vreemde vogels zijn dit eigenlijk. Toeristen……

Wij laten nog wat water achter bij de Zaanse Schans, ik zie een wel heel maffe aanduiding in de wc hangen, drinken een kop thee en maken dat we snel weg komen uit deze veel te ver doorgeschoten commerciële toestanden. Hopelijk vinden we buiten de stadse toestanden de rust waar we vandaag zo naar verlangen.

Bij de molens zagen we al een jong meerkoetje en diverse eenden. We zijn benieuwd wat we vandaag verder nog voor mooie en of vreemde vogels tegen gaan komen op het Trekvogelpad.
Via het mooie gehucht Haaldersbroek lopen we naar het Jagersveld. Een mooi natuur- en recreatiegebied. De route staat hier niet zo heel geweldig aangegeven. We zoeken ons een slag in de rondte. Het slootje blijkt een onoverkomelijk obstakel. De brug enkele tientallen meters verder was zeer welkom. Terug lopen is namelijk geen optie in mijn ogen. Een kronkelig pad door het natuurgebied brengt ons steeds dichter bij de snelweg en de spoorlijn. De snelweg moeten we eerst onderdoor om vervolgens via een gat in het hek het talud op te klimmen, de brug over te lopen en zo aan de andere kant het talud weer af te glijden. We zijn in Oostzaan! De meest rare vogels van vandaag zijn we toch nog toe zelf. Klimmen en klauteren, zoeken en vinden, het gaat ons prima af.

Vanaf nu kunnen we de route in het boekje weer prima volgen. We nemen een kleine pauze op het bankje bovenop het talud. Een St. Jacobsvlinder komt ons gedag zeggen. Hierna lopen we via Oostzaan natuurgebied het Twiske in en genieten van alle vogelgeluiden. De snelweggeluiden en het geluid van de vliegtuigen horen we nauwelijks meer. Ganzen zijn er hier in overvloed, de kleinere vogeltjes horen we wel maar zien ze bijna niet. We lopen langs en door een woud van watertjes, bruggen, slootjes, weilanden, hekken, en koeien. En toch……lopen we weer vast. De rood-witte markering stuurt ons naar een slootkant…….zonder brug. Gruwel…..5 meter sloot tussen ons en de overkant. Zwemmen is best leuk als het 30 graden is…..met 15 is het een stuk minder leuk. Dus….terug naar de vorige brug en de route maar iets aangepast. Over het fietspad lopen we verder en bij het Drijfsijsje, de vogelkijkhut, pakken we de originele route weer op.
Er is soms geen touw aan vast te knopen, maar gelukkig zien we af en toe nog steeds de rood-witte markeringen. Het Twiske is een prachtig meer, we genieten van de weidsheid, de wind, de vogels, de zon en de voetstappen die we hier vandaag mogen zetten.

Bij Kure Jan, een strandje langs de slooterplas nemen we weer een korte pauze. Even lekker in het zonnetje liggen. Als de wolken de plek van de zon innemen wordt het tijd weer te vertrekken. Vanaf hier is de route markering een drama. Meer niet dan wel gemarkeerd en uiteindelijk zijn we dan ook hopeloos de weg kwijt. We komen uit bij een boerderij en vinden dat we een ijsje wel verdiend hebben. Na de thee en het ijs proberen we toch het juiste spoor weer te vinden. Ook dat had nogal wat voeten in aarde. Maar gelukkig hebben we de brug over de zuidwestplas gevonden en kunnen we Landsmeer gaan ontdekken. De bus zal ons vanaf hier weer naar Amsterdam brengen. Precies op tijd komen we aan bij de halte. We kunnen meteen instappen.
Wat een strakke planning! De terugweg verloopt zeer voorspoedig. Een dikke pluim voor de NS vandaag. Alles rijdt op tijd.

Om 18.30 uur zijn we weer thuis. Het was een heerlijke dag, vol maffe routedwalingen, vreemde vogels, mooie vergezichten, prachtige natuurgebieden, heerlijke wandelkilometers. Maar rust? Nee, die was vandaag redelijk ver te zoeken. Daarvoor is dit deel van het trekvogelpad niet geschikt. Het is echt een prachtige wandeling voor wie van wat uitdaging aangaande de route bewijzering houdt. Rust, zo in de nabijheid van de grote stad is er nauwelijks.
Schoonheid is er te over…..en genieten kan immers overal.
Dus…..echt wel een aanrader dit traject in het trekvogelpad.

De volgende keer gewoon weer daar starten waar we gestopt zijn. In Landsmeer dus……

Wandelgroetjes Anita