2012 0617 Schijndel - Olsberg

Schijndel – Olsberg,

17 juni 2012.

7.00 uur. Wakker! Of toch maar niet…..er nu uitgaan heeft weinig zin. Mijn lief is toch niet voor of achteruit te krijgen op dit tijdstip.
Mijn spullen zijn allemaal al ingepakt aangezien ik vrijdag al naar Schijndel ben vertrokken.
Zaterdag nog Hein zijn verjaardag gevierd. En vandaag, zondag, gaan we op weg naar Olsberg.

7.30 uur. Hé, er komt leven naast me…….tijd voor koffie met appeltaart!
8.30 uur. Tijd voor het douche ritueel en ……tijd voor het pakritueel van Hein.
Ik ga maar gewoon lekker mijn eigen gangetje want hij roept al vanaf vrijdagavond dat ie zijn koffer gaat pakken….hihi….Inmiddels zijn het wel heel veel koffers die hij gepakt heeft!
Maakt niet uit. Ik wacht rustig af. We hebben vakantie. Het is zijn verjaardag dus zijn feestje…….!!! Hij heeft de klok en ik de tijd…..;-)

Uiteindelijk zitten we, nadat de planten verzorgd, auto ingepakt, ramen en deuren gesloten, 100 x gecheckt of alles wel mee is, om half 11 in de auto.
Heerlijk de vakantie is nu echt begonnen…..nou ja….bijna dan. Eerst nog even tanken, banden oppompen, sleutel wegbrengen…..(pfff…..wat een gedoe allemaal)

11 uur…..de weg naar St. Oedenrode….we zijn Schijndel uit! Olsberg we komen eraan.
Tom tom ‘zegt’ dat we 14.31 uur in Olsberg kunnen zijn. Mooie tijd dacht ik zo. Dan kunnen we waarschijnlijk direct de kamer in, spullen uitpakken en dan de omgeving verkennen.
Ja..hihi…als ik alleen was geweest was dat het droomscenario geweest. Mijn reisgenoot heeft duidelijk andere plannen. Dat wordt dus vandaag geen wandeling door de heuvels rond Olsberg. Even slikken…..
Tot Essen, Dortmund gaat het redelijk goed. Daarna slaat de onrust toe. Mijn lief wil van de snelweg af. Tijd voor koffie. Ik zoek een mooi plekje op de kaart en dirigeer hem naar de parkeerplaats een minuut of 5 van de snelweg af. We zitten er fantastisch. Ik stap de auto uit en waar valt mijn oog als eerste op? De sticker die aangeeft dat dit pad onderdeel is van de weg naar Santiago de Compostella. Hoe krijg ik het voor elkaar? Daar moest ik eerst een foto van maken. Hierna zetten we als een geolied team onze picknick uitrusting op en in een mum van tijd hebben wij de koffie en het brood voor handen. Wat heerlijk.
Volgens de kaart moet er in deze omgeving een mooi uitzichtpunt zijn. We lopen na de koffiestop nog even het bos in om te kijken of we het uitzichtpunt kunnen vinden maar helaas dat was er niet, of misschien was het er wel maar hebben wij het in elk geval niet kunnen vinden. Het was wel een prachtig stuk bos en de wandelkriebels weten zich bijna niet meer in te houden bij mij. Loop ik hier op mijn nette schoenen in een leuke jurk terwijl ik allemaal wandelaars voorbij zie komen in korte broek, wandelschoenen en met rugzak op…….oh……wat zou ik ze graag volgen…….op weg naar SdC.

Terug op de snelweg gekeken of we toch niet vanaf hier al binnen door naar Olsberg zouden kunnen rijden. Mijn lief bleef maar proberen. Uiteindelijk zijn we bij Meschede van de snelweg gegaan en langs een groot meer gereden. Hier is mijn lief ooit geweest, waar niet..hihi, en wilde hij best nog even kijken. Ik had verwacht dat hij wel even zou stoppen, maar er langs rijden was genoeg, jammer want hier stoppen was best een leuke optie geweest.
Ineens bedacht hij dat Erfelinghausen ook nog een plaats is waar herinneringen liggen.
Smeuïge details van een vakantie van een stuk of 6 pubers die een afgelegen klein dorp in het Sauerland onveilig hebben gemaakt maakte de rit ernaar toe erg leuk. Werkelijk een gat van niks waar we uiteindelijk na een stevige klim, met de auto, arriveerden.
De jongens moesten het jaren terug te voet doen. Het restaurant waar ze hun avonden doorbrachten bleek nog steeds te bestaan. Grappig om te zien waar mijn lief zijn herinneringen te liggen en nog leuker om te horen dat hij gewoon een puber was zoals alle pubers van nu ook nog steeds zijn. Lekker ontdeugend!
Super leuk zo’n kijkje in zijn brein…..bijna net zo mooi als de omgeving.

We rijden inmiddels met een enorme omweg naar Olsberg en de planning van 14.30 uur arriveren ligt volledig op zijn gat. Het is bijna 17.00 uur als we de receptie van het Parkhotel Olsberg binnenstappen. We krijgen kamer 318! Leuke kamer, mooi uitzicht……op……bergen en de Kermis! Hellup…..Wat een herrie! Hopelijk stopt dat op tijd. Nadat we de spullen op de kamer hebben gebracht en de auto daar geparkeerd hebben waar mocht, best wel een stukje weg i.v.m. de eerder genoemde kermis, hebben we eerst maar eens wat gegeten. Onze nieuwe koelbox heeft fantastisch dienst gedaan en de overgebleven etenswaren van thuis heerlijk koel gehouden.
Een heerlijke salade van sla, aardappels, tomaten en paprika was ons eerste maal hier in het hotel.

Een rondje Olsberg kon natuurlijk niet uitblijven. We hebben ook een Sauerland kaart gekregen waarmee we gratis met de bus en trein kunnen reizen in het hele Sauerland gebied. Nou dat is kat in het bakkie voor ons. Het station maar eens even opgezocht. De dienstregeling bekeken en daarna weer terug naar het hotel. Tenminste dat was de bedoeling.

We zijn eerst bij het plaatselijke frietkot aanbeland. Een frietje ging er nog wel in. Geheel tegen mijn eetgewoonten in zwichtte ik toch voor het frietje. Hein bracht het zo leuk dat ik het niet kon weigeren. En….het is tenslotte zijn verjaardagsdag, dan mag je toch kiezen wat je wilt eten. Dus….goede reden om toch een frietje te vatten.

In Olsberg waren de schuttersfeesten in volle gang. Vandaar ook de kermis en alle drukte in de konzerthalle…..daar hing een enorm scherm en was de voetbalwedstrijd Duitsland – Denemarken (of was het andersom?) bezig. Mijn lief snapt werkelijk niks van het spelletje en begrijpt al helemaal niks van alle commotie eromheen. Toen we op het plein bij de kermis liepen viel het eerste doelpunt voor Duitsland, je voelde en hoorde de siddering in de lucht.
Tja dat kan ook bijna niet anders als je je zo in het hol van de leeuw bevindt.
We zijn daar wel even binnen wezen kijken en zagen daar een groot deel van de eerste helft.
In de pauze zijn we terug gegaan naar het hotel en hebben daar de 2e helft gekeken. Ongelofelijk! De eerste voetbalwedstrijd die ik sinds ruim 2 jaar zit te bekijken! We begrijpen ook dat Nederland roemloos ten onder gegaan is en de aftocht kan blazen.
Het was in Olsberg nog lang onrustig op het plein, na de wedstrijd barste het feest natuurlijk goed los.
Ondanks het feestgedruis heb ik toch heerlijk geslapen, de eerste vakantie dag zit erop.
We hebben een prima hotel, ruime kamer, en geweldig mooi weer.

Om 22.30 uur gaan mijn luikjes dicht en wil ik nog maar 1 ding.
Lekker slapen, dromen over wat is geweest en van wat er nog moet komen.

Anita