2010 0410 Hazerswoude - Woerden

De Koninklijke Weg

Hazerswoude – Woerden
10 april 2010.


Station Ede, 8.11 uur.
De trein vertrekt. Met twee fanatieke wandelmeiden aan boord. Hé hé, eindelijk zijn we dan weer eens op weg. De vorige keer hebben we ons wandelweekend op zondagochtend afgebroken vanwege de regen. De herkansing op 20 maart viel ook al in het water door overvloedige nattigheid van boven. Dus……hoopten we vandaag op een dag met een mooi zonnetje.

Het omroepbericht op het station vermeldde een vertraging vanwege werkzaamheden aan het spoor bij Anna Palowna. Och daar hoeven we toch niet heen dus daar hebben we geen last van zeiden we nog tegen elkaar. In de trein was het druk en met moeite vonden we een plekje.
De reis verliep voorspoedig. Na Utrecht zat ik even niet op te letten want ik wil altijd graag even de torens van Oudewater spotten. Helaas zaten we aan de verkeerde kant van de wagon en was het beredruk zodat ik er niet aan dacht om goed te kijken. Wel zag ik ineens een Ikea voorbijkomen! Toen dacht ik …..uh….Ikea….ach het zal wel. Op de één of andere manier registreer je dat dan maar doet er niks mee. Tot ik nog meer gebouwen zag die niet strookten met mijn beleving van naar Gouda rijden. Dus zeg ik:..volgens mij zitten we verkeerd! Nee toch? En met dat ik zeg, ja volgens mij wel….rijden we langs de Arena en zie ik levensgroot het logo van Ajax voorbij komen. Dus toch…….wel verkeerd!!!
O.o……een echte actie van ons hoor……blijven zitten in Utrecht i.p.v. over te stappen! Oeps…..Toen zijn we er in Amsterdam Amstel maar uitgegaan en hebben we netjes een kaartje gekocht. Wij weer terug naar Utrecht. In de herkansing dus………haha…

Nog een uur later op deze manier. In 1e instantie wilden we namelijk om 7.11 uur uit Ede vertrekken maar aangezien we gisteravond met 5 meiden uit eten zijn geweest en het behoorlijk laat was geworden gunden we onszelf een uurtje langer slaap.
Maar door deze bijzondere move met de trein zijn we nu nog een uur verloren. Ach ja….dan nog maar wat later thuis! Ik had 17.10 uur bedacht uit Woerden naar huis te kunnen vertrekken maar dat zit er nu niet meer in. Ach we zien ook wel hoor. We gaan gewoon lekker lopen en zien wel hoever we komen. We hebben 25 km voor de boeg. Best veel voor ons maar zo komt het in de route nu eenmaal het beste uit.

Voor de herkansing slaagden we glansrijk en zo konden we om 11 uur dan in Hazerswoude starten waar we in februari gestopt waren. De route was prachtig. Mooi oude boerenhoeves, huizen aan het water, oude en nieuwe huizen. We liepen echt te genieten van al het fraais. Schapen met lammetjes, narcissen, forsythia’s, krentenboompjes. De lente liet ons volop van zijn pracht genieten. En ondertussen hebben we natuurlijk alle wel en wee aan elkaar gekletst. Stapje voor stapje lopen we zo de Koninklijke weg. Een prachtig mooie route met zo ontzettend veel te zien dat je gewoon vergeet hoe lang je al onderweg bent. Op de tijd let ik dan totaal niet meer. Het is gewoon GENIETEN met hoofdletters. Heerlijk het verstand op nul, gaan met de voetjes. In Boskoop hebben we tegenover een hele bijzonder watertoren in een restaurant een broodje gegeten en thee gedronken. Het duurde heel lang voor we eindelijk ons broodje gezond kregen maar het was het wachten waard. Het broodje smaakte prima.

Na deze, zeer prettige onderbreking, pakten we de route weer op. Vandaag hebben we heel veel langs het water gelopen. Het was dan wel niet de zee, maar water is water, en het was zo mooi. Want strak langs het pad stonden bijna altijd wel huizen, zodat het een beetje gluren-bij-de-buren was. Hoe je het ook went of keert je kijkt toch bijna bij de mensen op hun bord. In ieder geval in de achtertuin. En dan is het heel leuk om te zien hoe verschillend tuinen en huizen dan kunnen zijn. Zoveel mensen, zoveel huizen, zoveel tuinen. Soms strak en geordend, anderen een enorme chaos. En alles wat er tussenin mogelijk is.
Het voordeel van zoveel te kijken is dat je eigenlijk ineens in Woerden bent.
De route was absoluut niet moeilijk te volgen, het was overwegend rechtdoor langs het water.
De 25 kilometer was voor ons een beetje een appeltje-eitje verhaal.

Toen we door de winkelstraat in Woerden naar het station liepen bedacht ik me ineens dat we er nu wel heel makkelijk door heen liepen. Terugkijkend naar de allereerste lange route die we ooit een keer liepen. Daar was de aankomst van in Groningen en liepen we ook aan het eind van de route door een drukke winkelstraat. Toen was ik niet meer vooruit te branden en kon ik niet meer op mijn benen staan. Wat een enorm verschil! Nu liep ik er fluitend doorheen. Geen centje pijn, ik liep echt te genieten.
Wat is het toch super als je conditie zo met sprongen vooruit is gegaan.

Uiteindelijk waren we om 16.45 uur bij het station van Woerden. Mooi op tijd om de trein van 16.53 uur nog te kunnen halen. Zowaar direct in de goede trein gestapt en ook nog correct overgestapt in Utrecht. We kunnen het dus wel! In Ede kwam ik tot de conclusie dat ik vergeten was te bellen naar huis of ze me op wilden halen. Het was nog zulk lekker weer dat ik die paar kilometer naar huis ook nog gelopen heb. Om 18.00 uur was ik thuis. Nog iets vroeger zelfs dan dat ik vanmorgen vroeg bedacht had. Ondanks dat we een uur later zijn vertrokken en nog een uur verloren hebben met onze aktie om naar Amsterdam te reizen.

Hebben we dus flink de pas erin gehad! Lekker gelopen, soms zelfs tegen de wind in maar dat was voor ons geen probleem. Het was een superdag. Ik ga heerlijk nagenieten, lekker vroeg naar bed en me voorbereiden op de volgende wandeldag…….als ik ervoor mag tekenen dan graag weer met zulk heerlijk weer.

Groetjes Anita