2008 dag 3 Froidchapelle
Door: Anita
Blijf op de hoogte en volg Anita
14 Augustus 2008 | België, Froidchapelle
Froidchapelle,
13 augustus 2008.
Goeiemorgen dag 3…
Het begint weer met regen en storm. Dan maar lekker rustig aan starten. Eerst maar even eten. Dan lekker uitgebreid in bad. Heerlijk. Iedereen ligt nog in diepe rust. En ik ben hier heerlijk aan het aantutten. Het opruimen is zo gedaan, en dan heb ik lekker de tijd aan mezelf. Dat is pas vakantie!
Het bad is hier in een mum van tijd volgelopen en met een boekje erbij kun je het dan heel lang uithouden.
Wat een weelde. Na al dat getut heb ik het reisverslag bijgewerkt en daarna ben ik wezen kijken of er misschien nog broodjes waren. Die moet je namelijk een dag van te voren bestellen en dat waren we nu juist vergeten. Gelukkig hadden ze nog. Voor vandaag zijn we in ieder geval weer voorzien. Morgen zien we wel weer.
We hadden eigenlijk het plan vandaag naar Couvin te rijden maar plannen wijzigen hier erg makkelijk. Zit het weer niet mee? Gaan we gewoon iets anders doen. Prima hoor. In dit geval bleef het bij thuisblijven want ja er is ook nog zoiets als de Olympische spelen en Nederland moest voetballen vanmorgen. Dus….zie dan die mannen maar in de benen te krijgen? Onbegonnen werk. Ook best kon ik heerlijk ongestoord eens een poosje aan mijn trui verder. Die komt deze vakantie wel af.
Na al dat sportief geweld op tv en de lunch ertussendoor gingen de jongens zich sportief uitleven in het zwembad. En Rijk en ik besloten te gaan lopen naar de stuwdam om daar de inforonde mee te lopen.
Om 15.00 uur zou de voorstelling beginnen. Even voor 14 uur zijn we weggegaan. Het was best nog een stukje lopen. De stuwdam zien we namelijk niet vanuit ons huisje. Volgens de routebeschrijving van het park zou het heen-en-terug ongeveer 6,4 km moeten zijn. We hielden er dus rekening mee dat het ruim een half uur lopen zou zijn er naar toe. En dat was maar goed ook. Onderweg kwamen we namelijk de rode krokodil tegen en zo hadden we nu voldoende tijd om zijn verrichtingen eens op ons gemakkie te bekijken. Echt gaaf om te zien. Hij kwam op een slakkengangetje aantuffen richting de inrijsteiger. Daar stond ie eerst even stil. Er werden wat ramen gesloten en nog wat verteld door de gids. Dat konden we buiten natuurlijk niet verstaan maar we zagen haar praten. En daarna ging ie te water. Een mooi gezicht om dat zo eens van dichtbij te mogen zien.
Hierna hebben we onze weg vervolgd naar het accuil. Ook wel het onthaalcentrum genoemd. Er stond heel erg veel wind dus dat beloofde nog wat voor als we boven op de stuwdam zouden zijn. Het was absoluut niet koud. Daar bleek dat we maar 5 minuutjes hoefden te wachten voor de info ronde zou beginnen. Wat een mooie planning zo. De gids riep ons al snel en eerst mochten we het maquette gedeelte bekijken. Een ander deel van de groep was Franstalig en die gingen eerst de film bekijken.
Bij de maquette kregen we uitleg over het hoe en waarom van deze stuwdam. Het blijkt dat er, als ze hier niets hadden gedaan, ze op een gegeven moment een tekort aan drinkwater gehad zouden hebben. Er is dus tientallen jaren terug door een stel knappe koppen een masterplan bedacht voor dit meren complex.
Begin jaren 70 zijn ze hier begonnen met de bouw van de dam. De rivier de Samber die hier haaks op zijn loop heeft zou te weinig water hebben om deze weide omgeving van drinkwater te kunnen voorzien. Zodoende zijn er stuwen geplaatst bij Falemprise, de plate taille, en nog 2 andere kleinere stuwen.
Hier bij de plate taille is de grootste. Waar nu het grote meer is was vroeger een vallei. Vallei de plate taille.
Er stonden een paar boerderijen en een klein kasteeltje. Deze zijn afgebroken en toen stond er niets meer in de weg om van de vallei een meer te maken. De stuw werd gebouwd en vanuit het lager gelegen meer werd water opgepompt om het meer van de plate taille vol te pompen. Nog steeds moeten ze water blijven oppompen om de diepte van het meer op peil te houden. Bij de stuw is het meer 60 meter diep. Het meer aan de andere zijde van de stuw is minder diep. Alle meren hier hebben hun eigen vormen van watersport. Het meer waar wij aan zitten is alleen bestemd voor ongemotoriseerde watersport. Het meer aan de andere zijde mag juist weer wel gemotoriseerde watersport bedreven worden. Nog een ander meer is voor het vissen met boten. Er is goed over nagedacht dat is wel duidelijk.
Na al deze uitleg kregen we de film te zien met de bouw van de stuwdam. Wat een enorm complex zeg. Jaren zijn ze aan het bouwen geweest voor het allemaal in werking kon treden. Heel indrukwekkend allemaal. Na deze korte film mochten we mee de catacomben van het complex in. We liepen door een hele lange buis naar het binnenste van de stuw. Bijna op de boden ervan. De gids vertelde onderweg dat de buis waar we doorheen liepen een wand had van 25 meter dik beton. Dat moest genoeg zijn om de waterdruk van 68.000.000.000 kub water tegen te houden. Dat moesten we dan maar hopen want als er wat zou gebeuren zat je daar echt als ratten in een val. Oeps.
Een hele wandeling verder, met allerlei indrukken. Het beton is poreus omdat het dan sterker is. Er sijpelt dus hier en daar water doorheen. Je kon heel duidelijk zien dat het water verschillende stoffen aanvoert. Alg (groen), kalk (wit), klei (geel), ijzer (rood). Dat zette zich allemaal af op het beton. Erg smakelijk zag het er dan ook niet uit. En toch had het wel iets.
Halverwege de brug, op ongeveer een 800 meter konden we via een trap weer een stukje naar boven. Dat bleek nog een heel stuk onder het niveau van de weg te liggen. De lantaarnpalen die je vanaf daar kon zien leken wel bureaulampjes, zo klein. Alsof je ze zo van de brug af kon pakken.
Daar stonden we aan de voet van de toren. Hier vertelde ze nog dat de gaten die we boven in de stuw zagen, dat dat overloop gaten waren. Als er dus teveel water in het meer mocht komen dan loopt het via die gaten weg in een goot en en zo weer naar het lager gelegen meer.
In de toren waren verschillende uitkijk punten. De toren had geen andere functie in het geheel van de stuw dan die van uitzichttoren. Goed over nagedacht dus. Mensen om geld vragen om de omgeving en de stuw te kunnen bekijken. En toch is dit heel leuk om in je vakantie te doen. Er was ook zeker animo voor. We waren met een leuke kleine groep zodat je alles op je gemakkie kon bekijken en fotograferen.
Het park konden we vanuit de stuwdam toren net niet zien liggen. Dat lag verscholen achter de bossen. Was ook wel te verwachten want we kunnen vanuit het park de stuw ook niet zien. Vanuit de toren was wel de drukte op het meer goed te zien. Surfers, zeilers, en aan de andere kant een waterskiër en een jetskiër
Weer afgedaald uit de toren zijn we verder gelopen door de zichttunnel ruim boven het wegdek. Ook een prachtig gezicht zo hoog boven de weg te zijn. En vandaar weer terug via de brug naar het onthaalcentrum. En waaien dat het deed op de brug zeg. Je kon er tegen de wind aanleunen. Toch was het niet koud.
Terug in het centrum nog wat boekjes met uit tips mee genomen en de terug weg begonnen naar het park. Maar eerst een ijsje natuurlijk, dat hadden we wel verdiend.
Even na vijven waren we weer terug bij het huisje. Wat een supermiddag hebben we weer beleefd. De mannen waren ook weer terug uit het zwembad en hadden daar ook hun plezier gehad. Deuren opgedaan die eigenlijk niet mochten. Dus een reprimande van de badmeester gehad. Ach ja, je bent jong en je doet maar wat hé. Ondeugendigheid zullen we maar zeggen.
Later die avond hebben de mannen voor het eten gezorgd! Ja,ja echt waar. Ze hebben de rit naar de patatzaak gelopen en weer terug. Goed hé. De vette hap wordt meer op prijs gesteld dan een gezonde maaltijd. Jammer maar het is niet anders. En tegen 3 onwillige eters ga ik niet meer op zitten te boksen.
Ze zoeken het maar uit. Melk, cornflakes, chips, en snoep gaat erin als warme broodjes. En als toetje patat, loempia’s, berenklauwen, en kipvleugeltjes. En daarna beginnen ze gewoon weer met de cornflakes en de melk. Rare eetgewoonten hebben ze tegenwoordig. Ik snap er niets meer van. Wil het ook niet snappen hoor.
Inmiddels is het weer halen en brengen met de wind en de regen. En kunnen we terug kijken op een geweldige dag. De mannen hebben nog de nodige films gekeken en ik ben om 22.00 nog wat mijn bed ingedoken. Laat zat en morgen weer een hele dag voor de boeg. Wie weet wat deze dag ons weer brengen zal. Ik laat me verrassen.
13 augustus 2008.
Goeiemorgen dag 3…
Het begint weer met regen en storm. Dan maar lekker rustig aan starten. Eerst maar even eten. Dan lekker uitgebreid in bad. Heerlijk. Iedereen ligt nog in diepe rust. En ik ben hier heerlijk aan het aantutten. Het opruimen is zo gedaan, en dan heb ik lekker de tijd aan mezelf. Dat is pas vakantie!
Het bad is hier in een mum van tijd volgelopen en met een boekje erbij kun je het dan heel lang uithouden.
Wat een weelde. Na al dat getut heb ik het reisverslag bijgewerkt en daarna ben ik wezen kijken of er misschien nog broodjes waren. Die moet je namelijk een dag van te voren bestellen en dat waren we nu juist vergeten. Gelukkig hadden ze nog. Voor vandaag zijn we in ieder geval weer voorzien. Morgen zien we wel weer.
We hadden eigenlijk het plan vandaag naar Couvin te rijden maar plannen wijzigen hier erg makkelijk. Zit het weer niet mee? Gaan we gewoon iets anders doen. Prima hoor. In dit geval bleef het bij thuisblijven want ja er is ook nog zoiets als de Olympische spelen en Nederland moest voetballen vanmorgen. Dus….zie dan die mannen maar in de benen te krijgen? Onbegonnen werk. Ook best kon ik heerlijk ongestoord eens een poosje aan mijn trui verder. Die komt deze vakantie wel af.
Na al dat sportief geweld op tv en de lunch ertussendoor gingen de jongens zich sportief uitleven in het zwembad. En Rijk en ik besloten te gaan lopen naar de stuwdam om daar de inforonde mee te lopen.
Om 15.00 uur zou de voorstelling beginnen. Even voor 14 uur zijn we weggegaan. Het was best nog een stukje lopen. De stuwdam zien we namelijk niet vanuit ons huisje. Volgens de routebeschrijving van het park zou het heen-en-terug ongeveer 6,4 km moeten zijn. We hielden er dus rekening mee dat het ruim een half uur lopen zou zijn er naar toe. En dat was maar goed ook. Onderweg kwamen we namelijk de rode krokodil tegen en zo hadden we nu voldoende tijd om zijn verrichtingen eens op ons gemakkie te bekijken. Echt gaaf om te zien. Hij kwam op een slakkengangetje aantuffen richting de inrijsteiger. Daar stond ie eerst even stil. Er werden wat ramen gesloten en nog wat verteld door de gids. Dat konden we buiten natuurlijk niet verstaan maar we zagen haar praten. En daarna ging ie te water. Een mooi gezicht om dat zo eens van dichtbij te mogen zien.
Hierna hebben we onze weg vervolgd naar het accuil. Ook wel het onthaalcentrum genoemd. Er stond heel erg veel wind dus dat beloofde nog wat voor als we boven op de stuwdam zouden zijn. Het was absoluut niet koud. Daar bleek dat we maar 5 minuutjes hoefden te wachten voor de info ronde zou beginnen. Wat een mooie planning zo. De gids riep ons al snel en eerst mochten we het maquette gedeelte bekijken. Een ander deel van de groep was Franstalig en die gingen eerst de film bekijken.
Bij de maquette kregen we uitleg over het hoe en waarom van deze stuwdam. Het blijkt dat er, als ze hier niets hadden gedaan, ze op een gegeven moment een tekort aan drinkwater gehad zouden hebben. Er is dus tientallen jaren terug door een stel knappe koppen een masterplan bedacht voor dit meren complex.
Begin jaren 70 zijn ze hier begonnen met de bouw van de dam. De rivier de Samber die hier haaks op zijn loop heeft zou te weinig water hebben om deze weide omgeving van drinkwater te kunnen voorzien. Zodoende zijn er stuwen geplaatst bij Falemprise, de plate taille, en nog 2 andere kleinere stuwen.
Hier bij de plate taille is de grootste. Waar nu het grote meer is was vroeger een vallei. Vallei de plate taille.
Er stonden een paar boerderijen en een klein kasteeltje. Deze zijn afgebroken en toen stond er niets meer in de weg om van de vallei een meer te maken. De stuw werd gebouwd en vanuit het lager gelegen meer werd water opgepompt om het meer van de plate taille vol te pompen. Nog steeds moeten ze water blijven oppompen om de diepte van het meer op peil te houden. Bij de stuw is het meer 60 meter diep. Het meer aan de andere zijde van de stuw is minder diep. Alle meren hier hebben hun eigen vormen van watersport. Het meer waar wij aan zitten is alleen bestemd voor ongemotoriseerde watersport. Het meer aan de andere zijde mag juist weer wel gemotoriseerde watersport bedreven worden. Nog een ander meer is voor het vissen met boten. Er is goed over nagedacht dat is wel duidelijk.
Na al deze uitleg kregen we de film te zien met de bouw van de stuwdam. Wat een enorm complex zeg. Jaren zijn ze aan het bouwen geweest voor het allemaal in werking kon treden. Heel indrukwekkend allemaal. Na deze korte film mochten we mee de catacomben van het complex in. We liepen door een hele lange buis naar het binnenste van de stuw. Bijna op de boden ervan. De gids vertelde onderweg dat de buis waar we doorheen liepen een wand had van 25 meter dik beton. Dat moest genoeg zijn om de waterdruk van 68.000.000.000 kub water tegen te houden. Dat moesten we dan maar hopen want als er wat zou gebeuren zat je daar echt als ratten in een val. Oeps.
Een hele wandeling verder, met allerlei indrukken. Het beton is poreus omdat het dan sterker is. Er sijpelt dus hier en daar water doorheen. Je kon heel duidelijk zien dat het water verschillende stoffen aanvoert. Alg (groen), kalk (wit), klei (geel), ijzer (rood). Dat zette zich allemaal af op het beton. Erg smakelijk zag het er dan ook niet uit. En toch had het wel iets.
Halverwege de brug, op ongeveer een 800 meter konden we via een trap weer een stukje naar boven. Dat bleek nog een heel stuk onder het niveau van de weg te liggen. De lantaarnpalen die je vanaf daar kon zien leken wel bureaulampjes, zo klein. Alsof je ze zo van de brug af kon pakken.
Daar stonden we aan de voet van de toren. Hier vertelde ze nog dat de gaten die we boven in de stuw zagen, dat dat overloop gaten waren. Als er dus teveel water in het meer mocht komen dan loopt het via die gaten weg in een goot en en zo weer naar het lager gelegen meer.
In de toren waren verschillende uitkijk punten. De toren had geen andere functie in het geheel van de stuw dan die van uitzichttoren. Goed over nagedacht dus. Mensen om geld vragen om de omgeving en de stuw te kunnen bekijken. En toch is dit heel leuk om in je vakantie te doen. Er was ook zeker animo voor. We waren met een leuke kleine groep zodat je alles op je gemakkie kon bekijken en fotograferen.
Het park konden we vanuit de stuwdam toren net niet zien liggen. Dat lag verscholen achter de bossen. Was ook wel te verwachten want we kunnen vanuit het park de stuw ook niet zien. Vanuit de toren was wel de drukte op het meer goed te zien. Surfers, zeilers, en aan de andere kant een waterskiër en een jetskiër
Weer afgedaald uit de toren zijn we verder gelopen door de zichttunnel ruim boven het wegdek. Ook een prachtig gezicht zo hoog boven de weg te zijn. En vandaar weer terug via de brug naar het onthaalcentrum. En waaien dat het deed op de brug zeg. Je kon er tegen de wind aanleunen. Toch was het niet koud.
Terug in het centrum nog wat boekjes met uit tips mee genomen en de terug weg begonnen naar het park. Maar eerst een ijsje natuurlijk, dat hadden we wel verdiend.
Even na vijven waren we weer terug bij het huisje. Wat een supermiddag hebben we weer beleefd. De mannen waren ook weer terug uit het zwembad en hadden daar ook hun plezier gehad. Deuren opgedaan die eigenlijk niet mochten. Dus een reprimande van de badmeester gehad. Ach ja, je bent jong en je doet maar wat hé. Ondeugendigheid zullen we maar zeggen.
Later die avond hebben de mannen voor het eten gezorgd! Ja,ja echt waar. Ze hebben de rit naar de patatzaak gelopen en weer terug. Goed hé. De vette hap wordt meer op prijs gesteld dan een gezonde maaltijd. Jammer maar het is niet anders. En tegen 3 onwillige eters ga ik niet meer op zitten te boksen.
Ze zoeken het maar uit. Melk, cornflakes, chips, en snoep gaat erin als warme broodjes. En als toetje patat, loempia’s, berenklauwen, en kipvleugeltjes. En daarna beginnen ze gewoon weer met de cornflakes en de melk. Rare eetgewoonten hebben ze tegenwoordig. Ik snap er niets meer van. Wil het ook niet snappen hoor.
Inmiddels is het weer halen en brengen met de wind en de regen. En kunnen we terug kijken op een geweldige dag. De mannen hebben nog de nodige films gekeken en ik ben om 22.00 nog wat mijn bed ingedoken. Laat zat en morgen weer een hele dag voor de boeg. Wie weet wat deze dag ons weer brengen zal. Ik laat me verrassen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
