Oud-Heusden - Vught

Pelgrimspad
Oud-Heusden – Vught

Zondag 18 mei 2008

8.40 uur station Ede-Wageningen.
Na was geploeter en gemuts om mijn fiets in de stalling te krijgen konden we richting perron.
De trein was er nog niet dus maar even wachten. Tot onze verbazing stond ineens een koorcollega voor onze neus. We hebben de rit naar Utrecht heerlijk bijgekletst.
In Utrecht gingen we ieder onze eigen kant op. Wij naar Oud-Heusden en onze koorcollega naar Tasjkent.

In Oud-Heusden zijn we uitgestapt op het eindpunt van de vorige etappe. Het was even zoeken welke kant we op moesten maar na even gepuzzel waren we erachter.
De brug over de snelweg nemen en dan gewoon weer de stickers volgen. Alhoewel….dat zal deze etappe niet helemaal op gaan want de Loonse en Drunense duinen laten we voor wat ze zijn.
Ons plan vandaag is; te lopen naar Vught en vandaar met de trein terug naar Ede.
Hierdoor hebben we een aantal stukjes van de originele pelgrimspad route moeten schrappen. Vooral de wat moeilijkere paden hebben we geschrapt. We moesten nu lopen op de via Google Earth uitgeprinte kaartjes, het boekje en ons gezonde verstand.

Even buiten Oud-Heusden moesten we goed opletten want daar begon ons alternatief. Via Elshout naar Drunen. Dit gedeelte lag een eind van het origineel af maar was ontzettend leuk om te lopen. En…..als cadeautje zagen we in Elshout de plaatselijke gilde en de harmonie door de straten gaan. In processie naar de kerk, waar de Mariaverering ging plaatsvinden van Maria van Elshout. We hadden deze dag niet voldoende tijd om bij de viering plaats te nemen. Dat zou onze planning wel heel erg in de war schoppen. Aan de ene kant is dat wel jammer om niet te kunnen toegeven aan dit soort bijzondere dingen die we op ons pad tegen komen. Aan de andere kant hebben we natuurlijk beiden een gezin thuis zitten wat onze aandacht vraagt. En veel langer wegblijven dan afgesproken is dan niet erg netjes natuurlijk. Op zo’n moment voel ik toch wel een beetje een spagaat. Want aan de ene kant was ik er graag gebleven om de mis mee te maken en aan de andere kant tikt de klok gewoon verder en moesten we nog een heel eind. We waren immers pas net begonnen met onze dagtocht.

Zo’n moment is wel een leerproces want dit geeft natuurlijk wel aan dat als we ooit echt aan onze tocht naar Santiago de Compostella gaan beginnen we wel degelijk rekening moeten houden met onverwachte ontmoetingen en hoe daar mee om te gaan. Het voordeel is dan wel dat je op zo’n moment alleen aan jezelf verantwoording hoeft af te leggen. We moeten dan ter plekke bedenken of de tijd die we “verliezen” met iets aparts, een ontmoeting een mis of wat dan ook goed kunnen maken op de volgende dag / dagen. Of gewoon dagetappe’s zo plannen dat er altijd tijd voor is. Tja…wat is wijsheid hé? Ik denk dat er op zo’n lange tocht maar 1 ding vast staat en dat is het eindpunt. Voor de rest lijkt het me gewoon genieten en leven bij de dag. Ik denk dat je heel makkelijk wordt. Ik hoop dat onze dromen ooit werkelijkheid worden en ik op bovenstaande dilemma’s een antwoord kan geven.

Vanuit Drunen, waar we een heerlijke bak thee met een drunens taartje hebben gedronken en gegeten, zijn we verder gelopen. Een heel klein stukje weer op de originele route. Maar al gauw dwaalden we er weer vanaf en zijn via een gehucht, Giersbergen naar bijna bij Cromvoirt gelopen. De fietsroute knooppunt kaarten boden voor ons een mooi houvast hier. Zo konden we goed uitstippelen hoe we via deze knooppunten wee op onze originele route konden terug keren.

Via natuurgebied de Ijzeren Man zijn we in Vught aangekomen. Dit natuurgebied is een langgerekte plas waar allerlei watersporten beoefend kunnen worden. Bij de ingang hebben we nog even gepauzeerd en ons tegoed gedaan aan onze broodjes.

Een klein beetje puzzelen en ons gezond verstand gebruiken leverde de juiste route op naar het station. Om 15.55 uur ging onze trein richting Utrecht en vandaar weer naar Ede- Wageningen. Om 18.30 uur waren we weer thuis. Moe, maar zeer voldaan na deze lange wandeldag. Het was een uitdaging om te lopen op zelfgefabriceerde kaartjes en gedachtes maar het is goed uitgepakt. Een goede opsteker voor volgende keren.
We moeten ook leren meer op ons verstand te vertrouwen. En, indien nodig, van gebaande wegen af te wijken. Dit keer heeft dat heel goed uitgepakt. Dus…..dat geeft heel veel hoop voor de toekomst.

Op naar de volgende etappes. 28 en 29 juni a.s.
We beginnen dan in Den Bosch en lopen naar Spoordonk of naar Middelbeers. Dat ligt nu nog niet vast. Wordt nog aan gewerkt. In ieder geval weer heerlijk een weekend stappen. Stapje voor stapje komen we steeds dichter bij ons doel……